Εθκιάβασα τούτον το άρθρον την προηγούμενην εβδομάδαν στην εφημερίδαν, έναν μιτσίν κομματούιν στο πίσω μέρος, δηλαδή όι τόσον σημαντική είδηση. Αγνόησα την, αν τζαι εν μου άρεσεν. Εχτές πάλε στο πίσω μέρος κάτω κάτω το ίδιον θέμαν, τούντην φοράν με τες αντιδράσεις των γνωστών γνωστών τζαι τες απόψεις τους. τι είπεν το ΔΗΚΟ, τι είπεν το ΔΗΣΥ, τι είπεν το ΑΚΕΛ. Ε, τούντην φοράν εν το αγνόησα, ενευρίασα.
Γιατί εντάξει, να φκαίννει ένας δημοσιογράφος να κατακρίνει τους ακαδημαϊκούς του Πανεπιστημίου επειδή συνεργάζουνται με συναδέλφους τους στα κατεχόμενα, να το δεχτώ, άποψη του/της. Διαφωνώ, αλλά εν η άποψη του. Αλλά να φκαίνει η συνοπαρτζιά να καταδικάζει τζαι να κάμνει το τόσον τόοοσον, τζαι ο πρύτανης να πρέπει να απαντήσει τζαι να δικαιολογηθεί, ε όι, εν το δέχουμαι. Πράματα αυτονόητα. Το Πανεπιστήμιον Κύπρου ως ίδρυμαν εν συνεργάζεται με Πανεπιστήμια των κατεχομένων, εν αναγνωρίζει κανέναν, ησυχάστε ρε παιθκιά (σαν τζαι εάν κάμνουμεν ότι εν υπάρχουν, τότε αυτομάτως δεν έχουν υπόσταση, αλλά τέλοσπάντων). Το τι κάμνει όμως ένας επιστήμονας που μόνος του εν δική του δουλειά, εν μπορεί κανένας να του πει με ποιον εννά συνεργαστεί τζαι με ποιον όι. Απλά και δημοκρατικά. Οι κύριοι των κομμάτων, όμως, μάνι-μάνι εφέραν την καταστροφήν, οι ακαδημαϊκοί υπονομεύουν τη λύση του κυπριακού, την κυπριακή δημοκρατία τζαι μαλακίες.
Μάλιστα. Οι ακαδημαϊκοί θα καταστρέψουν τη δημοκρατία επειδή συνεργάζουνται με άλλους ακαδημαϊκούς, οι καλλιτέχνες εννά καταστρέψουν τη δημοκρατία επειδή απεικονίζουν έναν πλοίον πίσω που μιαν φοινιτζιάν, ο Υπουργός Παιδείας εννά καταστρέψει την κυπριακή δημοκρατία γιατί εσηκώστηκεν τζαι έφυεν στη μέση του Εθνικού Ύμνου (τούτον ήταν τζαι πρωτοσέλιδον μιαν ημέραν). Ειδικά με τον Υπουργόν, ακόμα λλίον εννά μας πουν ότι ο Υπουργός υπονομεύει την κυπριακή δημοκρατία γιατί αρέσκει του το εκμέκ τζαι ο ππακλαβάς.
Παραλογισμός. από ό,τι εκατάλαβα ούλλοι είμαστεν υπόλογοι. Το κάθε τι που κάμνεις περνά που έλεγχον. Είναι ελληνορθόδοξον; είναι εθνικιστικόν; εάν όι, λυπούμαι, είσαι προδότης, υπονομεύεις το κράτος σου, θέτεις σε κίνδυνο τις συνομιλίες, την εξωτερική πολιτική και την πιθανότητα λύσης του κυπριακού, ναι, ναι, ναι εσύ προσωπικά, γι' αυτόν την επόμενη φορά να προσέχεις. τι; επίες απλά να παίξεις μάππαν; τι; επίες απλά να δώκεις ερωτηματολόγια; απλά να σου πει η Όζνεμ το φλυντζάνι; τζαι θεωρείς τα τούτα ασήμαντα;;;
Εμείς σε τούτον τον τόπον, άλλον πρόβλημαν εν έχουμεν, τζαι ναι, θα ελέγχουμεν κάθε πράξην, κάθε εκδήλωσην, κάθε φωτογραφίαν, κάθε κίνησην, γιατί το μόνον που έμεινεν να κάμουμεν είναι να δούμεν ποιοι εν έλληνες με έψιλον κεφαλαίον τζαι ποιοι τουρκόφιλοι προδότες.....
Καλά λαλούν ότι το κυπριακόν είναι το όπιον του λαού. Να δω πότε εννά ξιμαστουρώσουμεν.
Κυριακή 31 Μαΐου 2009
Παρασκευή 29 Μαΐου 2009
Ζητείται Ελπίς
τζι ύστερα απορεί η μάνα μου γιατί εν βρίσκω δουλειάν.
Λοιπόν, άμαν φκάλεις που μέσα τα γραμματειακά (εν με θέλουν, εμπεδώσαμεν το, φοούνται τες γραμματείς με περισσότερα πτυχία από τους ίδιους φαίνεται) τζαι τα γκαρσονιλλίκια (εγώ + δίσκος + ποτήρια = απόλυση στη δεύτερη μέρα) μεινίσκουν τα εξής:
Ζητείται πεπειραμένη κοπέλα για νύχια με ειδικότητα στο BIO
δε τες νυχούες που έχουν τζαι ειδικότητες, όι καλά κάμνει η κυπριακή βουλή που βάλλει τους ψυχολόγους τζαι τες αισθητικούς στην ίδια κατηγορία
Ζητούνται οξυγονοκολλητές/ηλεκτροκολλητές, άδεια φορτηγού θα θεωρηθεί επιπρόσθετο προσόν
όπως λαλεί τζαι ένας φίλος μου, "εσού ίντα εργασίαν εκατάλαβες ότι εννά κάμνει; μεν τηλεφωνήσεις καλλύττερα"
Ζητούνται ευπαρουσίαστες κοπέλες για show επί σκηνής
εν τζείνον το stage fright μου που ννα μ'αφήκει νηστιτζήν. κατά τα άλλα είμαι σίουρη, το ταλέντον έχω το.
Ζητείται πωλήτρια για κατάστημα ειδών ένδυσης και υπόδησης, ευπαρουσίαστη, με στιλιστική άποψη, κοινωνική και ευχαριστη προσωπικότητα
είτε το πιστεύκεις είτε όχι φίλε single-άντρα-αναγνώστη-που εν με ξέρεις που κοντά είμαι πολλά ευπαρουσίαστη, δίμετρη, ξανθιά με πράσινα μμάθκια, μεν σου πω κατά βάθος έχω τζαι ευχάριστην προσωπικότηταν μέσα-μέσα. Το μόνον πρόβλημαν εν τζείνη η στιλιστική άποψη. Άποψην για το στυλ έχω, στιλιστικήν άποψην όμως όι. Εχάσαμεν τζαι που δαμέ
Λοιπόν, άμαν φκάλεις που μέσα τα γραμματειακά (εν με θέλουν, εμπεδώσαμεν το, φοούνται τες γραμματείς με περισσότερα πτυχία από τους ίδιους φαίνεται) τζαι τα γκαρσονιλλίκια (εγώ + δίσκος + ποτήρια = απόλυση στη δεύτερη μέρα) μεινίσκουν τα εξής:
Ζητείται πεπειραμένη κοπέλα για νύχια με ειδικότητα στο BIO
δε τες νυχούες που έχουν τζαι ειδικότητες, όι καλά κάμνει η κυπριακή βουλή που βάλλει τους ψυχολόγους τζαι τες αισθητικούς στην ίδια κατηγορία
Ζητούνται οξυγονοκολλητές/ηλεκτροκολλητές, άδεια φορτηγού θα θεωρηθεί επιπρόσθετο προσόν
βασικά εν δαμέ με το φορτηγόν που εκόλλησα
Ζητείται μπουζούκι, για ορχήστρα εκδηλώσεων και βιολί δεξιώσεων
που σου ελαλουν φίλη Μ. να πάμεν να μάθουμεν κανέναν όργανον, έθελες μου ντράμς, τζαι τρομπέτες, δε τωρά λεφτόν που θα εφκάλλαμεν με τα γαμοτράγουδα (τα τραγούδια του γάμου δηλαδή)
Ζητείται νεαρή γραμματέας μέχρι 25 ετών, για εργασία, πλήρης εχεμύθεια
όπως λαλεί τζαι ένας φίλος μου, "εσού ίντα εργασίαν εκατάλαβες ότι εννά κάμνει; μεν τηλεφωνήσεις καλλύττερα"
Ζητούνται ευπαρουσίαστες κοπέλες για show επί σκηνής
εν τζείνον το stage fright μου που ννα μ'αφήκει νηστιτζήν. κατά τα άλλα είμαι σίουρη, το ταλέντον έχω το.
Ζητείται πωλήτρια για κατάστημα ειδών ένδυσης και υπόδησης, ευπαρουσίαστη, με στιλιστική άποψη, κοινωνική και ευχαριστη προσωπικότητα
είτε το πιστεύκεις είτε όχι φίλε single-άντρα-αναγνώστη-που εν με ξέρεις που κοντά είμαι πολλά ευπαρουσίαστη, δίμετρη, ξανθιά με πράσινα μμάθκια, μεν σου πω κατά βάθος έχω τζαι ευχάριστην προσωπικότηταν μέσα-μέσα. Το μόνον πρόβλημαν εν τζείνη η στιλιστική άποψη. Άποψην για το στυλ έχω, στιλιστικήν άποψην όμως όι. Εχάσαμεν τζαι που δαμέ
Ζητούνται Έλληνες τουρίστες στην Κύπρο για εργασία
συγγνώμη; πρέπει να γινώ τουρίστας στον τόπο μου για να έβρω δουλειάν; Κύριε ελέησον. τζαι εγιώ που είμαι Κυπραία; Να παίξω την καλαμαρού; μα εν θα με καταλάβουν; εάν πάω τουρίστρια στην Ελλάδα λαλείς να έβρω δουλειάν;
Πέμπτη 28 Μαΐου 2009
New kid on the blog
καλά πόσον πίσω έμεινα που τον κόσμο;
θορώ τους ευρωϋποψηφίους στες ευρωεκλογές τζαι ανακαλύπτω ότι έσιει έναν κόμμα που το ακούω πρώτη φοράν.... Ου γριστός. πως έχασα έτσι πράμαν;
Ε.ΛΑ.Μ. ψάχνω στο γκούγκλε. Η Ελληνική Ακαδημία Μάρκετινγκ αποκλείεται να ένι, το Ελάμ χώρα της Περσίας το σημερινό Χουζιστάν εν το νομίζω....
όι έτο Εθνικό Λαικό Μέτωπο..... Ένας δικέφαλος, ένας ήλιος της Βεργίνας, μια Κύπρος στα χρώματα του γαλάζιου και του λευκού τζαι έναν σπαθίν για πόπαστον (= επιδόρπιο), υποθέτω από το κλασσικό πλέον σουξέ " Σε γνωρίζω από την κόψη του σπαθιού την τρομερή...". Όλα σε ένα νοικοκυρεμένα.
Θκιαβάζω συγκλονισμένη τα Ζήτω η Ένωσις τζαι τέθκοια. Κάτι τούτοι, κάτι η Πρώτη Γραμμή, Πράσινη Γραμμή ίντα μπου τους λαλούν, τζείνοι ολάν που μας είπαν μόγγολους επειδή εν εφωνάζαμεν μαζίν τους να πεθάνουνε οι Τούρκοι να πεθάνουνε......
Ο εθνικισμός επιστρέφει. Τζαι όι μόνον στα μέρη μας. Εν διεθνές το φαινόμενον. Νεοναζί, τζαι χρυσαυγίτες, τζαι skinhead, τζι άλλα τέθκοια. Εντάξει, μιλούμεν για μεμονωμένες ομάδες, αλλά άτε.
Νιώθετε το τζι εσείς ότι η ιστορία κάμνει κύκλους; έννεν σαν να περνούμεν φάσεις που επεράσαν τζαι στο παρελθόν οι κοινωνίες μας; Δεκαετίες μετά επιστρέφουμεν σε έντονον εθνικισμόν-συντηρητισμόν. Εντυπωσιάζει με. Εντάξει, φίλε αναγνώστη που μάνι μάνι εννά με διορθώσεις, στην Κύπρον εν τζαι εφύαμεν ποττέ για να επιστρέψουμεν, έσιεις δίκαιον.
θορώ τους ευρωϋποψηφίους στες ευρωεκλογές τζαι ανακαλύπτω ότι έσιει έναν κόμμα που το ακούω πρώτη φοράν.... Ου γριστός. πως έχασα έτσι πράμαν;
Ε.ΛΑ.Μ. ψάχνω στο γκούγκλε. Η Ελληνική Ακαδημία Μάρκετινγκ αποκλείεται να ένι, το Ελάμ χώρα της Περσίας το σημερινό Χουζιστάν εν το νομίζω....
όι έτο Εθνικό Λαικό Μέτωπο..... Ένας δικέφαλος, ένας ήλιος της Βεργίνας, μια Κύπρος στα χρώματα του γαλάζιου και του λευκού τζαι έναν σπαθίν για πόπαστον (= επιδόρπιο), υποθέτω από το κλασσικό πλέον σουξέ " Σε γνωρίζω από την κόψη του σπαθιού την τρομερή...". Όλα σε ένα νοικοκυρεμένα.
Θκιαβάζω συγκλονισμένη τα Ζήτω η Ένωσις τζαι τέθκοια. Κάτι τούτοι, κάτι η Πρώτη Γραμμή, Πράσινη Γραμμή ίντα μπου τους λαλούν, τζείνοι ολάν που μας είπαν μόγγολους επειδή εν εφωνάζαμεν μαζίν τους να πεθάνουνε οι Τούρκοι να πεθάνουνε......
Ο εθνικισμός επιστρέφει. Τζαι όι μόνον στα μέρη μας. Εν διεθνές το φαινόμενον. Νεοναζί, τζαι χρυσαυγίτες, τζαι skinhead, τζι άλλα τέθκοια. Εντάξει, μιλούμεν για μεμονωμένες ομάδες, αλλά άτε.
Νιώθετε το τζι εσείς ότι η ιστορία κάμνει κύκλους; έννεν σαν να περνούμεν φάσεις που επεράσαν τζαι στο παρελθόν οι κοινωνίες μας; Δεκαετίες μετά επιστρέφουμεν σε έντονον εθνικισμόν-συντηρητισμόν. Εντυπωσιάζει με. Εντάξει, φίλε αναγνώστη που μάνι μάνι εννά με διορθώσεις, στην Κύπρον εν τζαι εφύαμεν ποττέ για να επιστρέψουμεν, έσιεις δίκαιον.
Τρίτη 26 Μαΐου 2009
The wizard of Oz
άμαν το πλάσμαν εν αθκιανόν, θορεί ότι βρεθεί ομπρός του. τζαι εμέναν ομπρός μου εβρέθην "Ο Μάγος του Οζ". Γνωστόν, αλλά εν το είδα ποττέ, ούτε έξερα περί τίνος πρόκειται.
Ένα κορίτσι θέλει να πάει σπίτι του, πίσω στο Κάνσας (ούλλα τα αθώα κορίτσια εν που το Κάνσας στες ταινίες, πραγματικά απορώ), ένα σκιάχτρο θέλει να αποκτήσει μυαλό, ένας τενεκεδένιος άνθρωπος θέλει να αποκτήσει καρδιά για να μπορεί να νιώθει κι ένα δειλό λιοντάρι που φοβάται και τη σκιά του θέλει να αποκτήσει θάρρος, για να γίνει ο βασιλιάς της ζούγκλας.
Τζαι ούλλοι τούτοι παν στο Μάγο του Οζ για να τους δώσει τζείνον που χρειάζουνται. Μόνον που ο Μάγος του Οζ, ήταν ένας πολλοπάιτος (=παμπόνηρος) άνθρωπος που τη Γη με καθόλου μαγικές δυνάμεις. Μούφα η μαγεία με λλία λόγια. Όπως ακριβώς τζαι στη ζωή. Εν έσιει μαγίαν, ούτε φίλτρα, ούτε μαγικές φράσεις.
Τζι αν είσαι ενάν δειλόν λιονταρούιν που εν τολμά να κάμει έναν βήμαν χωρίς να κοιτάξει 10 φορές πίσω του, κανένας εν θα σου δώκει θάρρος με το άγγιγμαν ενός ραβδιού. Αν δεν το έβρεις που μόνος σου, έναν μείνεις έναν δειλόν λιονταρούιν.
Εγώ είμαι το λιονταρούιν για όσους εν το εκαταλάβαν. Τζαι εννά φανεί αν θα γινώ ποττέ ο Σίμπα, ο βασιλιάς των λιονταριών, για αν θα μείνω σιέσισσα.
Πέραν των προσωπικών μου διλημμάτων (έχω την τάση να μετατρέπω τα πάντα σε δίλημμα), η ταινία να πω ότι εν μια χαριτωμένη, πολλά παιδική ταινία, για κάποιον ενήλικα πιθανότατα εν λλίον βαρετή (εκτός που τζείνους που έχουν προσωπικά issues, καλή ώρα η υποφαινόμενη, τζαι έννα έβρουν τζαι μήνυμαν ιμίσh στην ταινίαν), έχει νόημα εν το συζητώ, αλλά έσιει χαζά τραγουδάκια, κακιές μάγισσες (με πράσινη φάτσαν) τζαι τέθκοια. Τούτον τωρά λαλεί σας το πλάσμαν που είδεν ούλλες τες ταινίες του Χάρυ Πότερ, άρα φαντάζεστε, πόσον παιδικόν ενι. Αν δεν το είδετε τότε που είσαστεν μιτσιοί, δείτε το με τα μωρά σας (αν έσιετε ή άμαν και αν θα κάμετε), για μεν το δείτε καθόλου.
Ένα κορίτσι θέλει να πάει σπίτι του, πίσω στο Κάνσας (ούλλα τα αθώα κορίτσια εν που το Κάνσας στες ταινίες, πραγματικά απορώ), ένα σκιάχτρο θέλει να αποκτήσει μυαλό, ένας τενεκεδένιος άνθρωπος θέλει να αποκτήσει καρδιά για να μπορεί να νιώθει κι ένα δειλό λιοντάρι που φοβάται και τη σκιά του θέλει να αποκτήσει θάρρος, για να γίνει ο βασιλιάς της ζούγκλας.
Τζαι ούλλοι τούτοι παν στο Μάγο του Οζ για να τους δώσει τζείνον που χρειάζουνται. Μόνον που ο Μάγος του Οζ, ήταν ένας πολλοπάιτος (=παμπόνηρος) άνθρωπος που τη Γη με καθόλου μαγικές δυνάμεις. Μούφα η μαγεία με λλία λόγια. Όπως ακριβώς τζαι στη ζωή. Εν έσιει μαγίαν, ούτε φίλτρα, ούτε μαγικές φράσεις.
Τζι αν είσαι ενάν δειλόν λιονταρούιν που εν τολμά να κάμει έναν βήμαν χωρίς να κοιτάξει 10 φορές πίσω του, κανένας εν θα σου δώκει θάρρος με το άγγιγμαν ενός ραβδιού. Αν δεν το έβρεις που μόνος σου, έναν μείνεις έναν δειλόν λιονταρούιν.
Εγώ είμαι το λιονταρούιν για όσους εν το εκαταλάβαν. Τζαι εννά φανεί αν θα γινώ ποττέ ο Σίμπα, ο βασιλιάς των λιονταριών, για αν θα μείνω σιέσισσα.
Πέραν των προσωπικών μου διλημμάτων (έχω την τάση να μετατρέπω τα πάντα σε δίλημμα), η ταινία να πω ότι εν μια χαριτωμένη, πολλά παιδική ταινία, για κάποιον ενήλικα πιθανότατα εν λλίον βαρετή (εκτός που τζείνους που έχουν προσωπικά issues, καλή ώρα η υποφαινόμενη, τζαι έννα έβρουν τζαι μήνυμαν ιμίσh στην ταινίαν), έχει νόημα εν το συζητώ, αλλά έσιει χαζά τραγουδάκια, κακιές μάγισσες (με πράσινη φάτσαν) τζαι τέθκοια. Τούτον τωρά λαλεί σας το πλάσμαν που είδεν ούλλες τες ταινίες του Χάρυ Πότερ, άρα φαντάζεστε, πόσον παιδικόν ενι. Αν δεν το είδετε τότε που είσαστεν μιτσιοί, δείτε το με τα μωρά σας (αν έσιετε ή άμαν και αν θα κάμετε), για μεν το δείτε καθόλου.
Κυριακή 24 Μαΐου 2009
Του παρά η φόλα
(η εναλλαγή θεματολογίας σε τούτον το βλογ μπορεί να με τσακίσει, τζαι σας φαντάζουμαι)
Η Ερυκίνη σας μετά από μια μεγάλη περίοδο αφραγκίας, ταπί και καθόλου ψύχραιμη, αφού κοίταξε την πτώχευση κατάματα, αναζητά τρόπους για εύκολο χρήμα.
1. να κάμνει καταθέσεις που την ΑΤΜ τζαι να μπει σε τζείνον τον διαγωνισμόν που σου διούν λεφτά ίσον με την χρονολογία γέννησης σου. θκυό εν τα βασικά προβλήματα, το ότι εν έχω λεφτά να καταθέσω τζαι ότι πάντα ήμουν γκαντέμα, τωρά εννά κερτίσω;
2. να παίξει στοίχημα σε μπούκκικο. οι άλλοι δηλαδή ίνταλως κερτίζουν; αν εν αλήθκεια τούτον που λαλούν για το beginners luck, θα χεστούμε στο τάλιρο, που λένε και στες ελλάδες. άσε που έχω έφεση στα αθλητικά. είμαι το μοναδικόν άτομον που προέβλεψεν όλες τις νίκες του Εργοτέλη στο πρωτάθλημαν, αν το έπαιζα θα ήμουν πλούσια τωρά.
3. να παίξει τόμπολαν. τζαι πάλε προκύπτει το πρόβλημαν της γκαντεμιάς, όπως επίσης τζαι το που να πάω να παίξω τόμπολαν. η μόνη που ξέρω εν τζείνη που γίνεται στο παλιόν ΟΠΕΡΑ που να κοπούν τα πόθκια μου αν πατήσω ποττέ τζιαμέ (εγώ στο ΟΠΕΡΑ εμεγάλωσα ρε, είδα το Εξορκιστήν τζι έσιεσα πάνω μου, ερωτεύτηκα τον Τζέιμς Ντίν, ήταν η τρίτη φωτογραφία στα αριστερά, τζαι να γινεί τόμπουλα;) τζαι τζείνη που γίνεται στο πάραδίπλα χωρκόν που το δικόν μου, αλλά ο νικητής το πολλύν πολλύν να κερτίσει καμιαν βαρέλλαν γάλα για χαλλούμια, τι να το κάμω ολάν; να λουθώ μέσα σαν την Κλεοπάτραν;
4. Να πουλήσει τα ωάρια της. οι άντρες δηλαδή ίνταλως πουλούν το σπέρμαν τους; αλήθκεια πόσον να πάει έναν ωάριον; αλλά τα γέριμα αννέν να αναπαράγω τούντα γονίδια να μεν το κάμω με τον παραδοσιακόν τρόπον που εν τζαι πιο ευχάριστος;
5. Να πιάσει μιαν δουλειάν. είπαν μου είμαι over-qualified για γραμματέας επειδή είμαι μαστερούχος τζαι τι στα ανάθθεμαν γυρεύκει μια ψυχολόγα έτσι δουλειάν, άτε τωρά να εξηγάς γιατί εν μπορείς να δουλέψεις τζαι πελλάρες. Φυσικά μπορώ να πάω πάλε σε φούρνον που έχω τζαι προϋπηρεσίαν, εννά χαρούν να με ξαναδούν, αλλά που να μείνουν γέριμα την τελευταίαν φοράν είπα ότι εν θα ξαναπουλήσω τυρόπιττες τζαι ψουμιά.
6. Να πουλήσει το σώμαν της. Έτσι όπως πάμεν εννά το πουλήσω. Το θέμαν που τίθεται εν εννά το γοράζει κανένας;
Τέλος πάντων ελπίζω το Άμστερνταμ να αξίζει τόσον ζόριν.
Η Ερυκίνη σας μετά από μια μεγάλη περίοδο αφραγκίας, ταπί και καθόλου ψύχραιμη, αφού κοίταξε την πτώχευση κατάματα, αναζητά τρόπους για εύκολο χρήμα.
1. να κάμνει καταθέσεις που την ΑΤΜ τζαι να μπει σε τζείνον τον διαγωνισμόν που σου διούν λεφτά ίσον με την χρονολογία γέννησης σου. θκυό εν τα βασικά προβλήματα, το ότι εν έχω λεφτά να καταθέσω τζαι ότι πάντα ήμουν γκαντέμα, τωρά εννά κερτίσω;
2. να παίξει στοίχημα σε μπούκκικο. οι άλλοι δηλαδή ίνταλως κερτίζουν; αν εν αλήθκεια τούτον που λαλούν για το beginners luck, θα χεστούμε στο τάλιρο, που λένε και στες ελλάδες. άσε που έχω έφεση στα αθλητικά. είμαι το μοναδικόν άτομον που προέβλεψεν όλες τις νίκες του Εργοτέλη στο πρωτάθλημαν, αν το έπαιζα θα ήμουν πλούσια τωρά.
3. να παίξει τόμπολαν. τζαι πάλε προκύπτει το πρόβλημαν της γκαντεμιάς, όπως επίσης τζαι το που να πάω να παίξω τόμπολαν. η μόνη που ξέρω εν τζείνη που γίνεται στο παλιόν ΟΠΕΡΑ που να κοπούν τα πόθκια μου αν πατήσω ποττέ τζιαμέ (εγώ στο ΟΠΕΡΑ εμεγάλωσα ρε, είδα το Εξορκιστήν τζι έσιεσα πάνω μου, ερωτεύτηκα τον Τζέιμς Ντίν, ήταν η τρίτη φωτογραφία στα αριστερά, τζαι να γινεί τόμπουλα;) τζαι τζείνη που γίνεται στο πάραδίπλα χωρκόν που το δικόν μου, αλλά ο νικητής το πολλύν πολλύν να κερτίσει καμιαν βαρέλλαν γάλα για χαλλούμια, τι να το κάμω ολάν; να λουθώ μέσα σαν την Κλεοπάτραν;
4. Να πουλήσει τα ωάρια της. οι άντρες δηλαδή ίνταλως πουλούν το σπέρμαν τους; αλήθκεια πόσον να πάει έναν ωάριον; αλλά τα γέριμα αννέν να αναπαράγω τούντα γονίδια να μεν το κάμω με τον παραδοσιακόν τρόπον που εν τζαι πιο ευχάριστος;
5. Να πιάσει μιαν δουλειάν. είπαν μου είμαι over-qualified για γραμματέας επειδή είμαι μαστερούχος τζαι τι στα ανάθθεμαν γυρεύκει μια ψυχολόγα έτσι δουλειάν, άτε τωρά να εξηγάς γιατί εν μπορείς να δουλέψεις τζαι πελλάρες. Φυσικά μπορώ να πάω πάλε σε φούρνον που έχω τζαι προϋπηρεσίαν, εννά χαρούν να με ξαναδούν, αλλά που να μείνουν γέριμα την τελευταίαν φοράν είπα ότι εν θα ξαναπουλήσω τυρόπιττες τζαι ψουμιά.
6. Να πουλήσει το σώμαν της. Έτσι όπως πάμεν εννά το πουλήσω. Το θέμαν που τίθεται εν εννά το γοράζει κανένας;
Τέλος πάντων ελπίζω το Άμστερνταμ να αξίζει τόσον ζόριν.
Παρασκευή 22 Μαΐου 2009
Αλέξης
Σήμερα εθθυμήθηκα τον Αλέξη. Γιατί είχα την απορίαν. Τι να έγινεν με τζείνην την υπόθεσην; ακολουθήσαν τόσα πολλά τότε που εν θθυμούμαι εν τέλει τι έγινεν, τι γίνεται δηλαδή, ποια εν τα νεώτερα; Οι τύποι επροφυλακιστήκαν; Πότε εννά δικαστούν;
Έκαμνα το λοιπόν ψάξιμον στο γκούγκλε τζαι έφκαλλεν έναν σωρόν πράματα εκτός που τζείνον που έψαχνα. Γι' αυτόν αν ιξέρει κανένας πέτε μας τζαι μας τι εγίνηκεν που νομικής απόψεως.
Στο ψάξε ψάξε ανακάλυψα ΤΗΝ είδησην: http://www.tvxs.gr/v10262
Να το σχολιάσω; Νομίζω ότι το υπέρτατο που θα μπορούσε να κάνει το ελληνικό κράτος για την οικογένεια θα ήταν να εξασφαλίσει στην κοπέλα μια θέση στο δημόσιο, με παχουλό μισθό ή ακόμη καλύτερα μια θέση στην Ελληνική Αστυνομία. ΑΥΤΟ θα ήταν ειρωνεία. ΑΥΤΟ θα αποδείκνυε το μεγαλείο σας. Να σας πει τζαι ευχαριστώ δηλαδή;;; ΟΥΣΤ. ΞΕΦΤΙΛΕΣ.
μαζίν με τούτον εν τω μεταξύν έμαθα ότι ο Διευθυντής Ασφαλείας της Θεσσαλονίκης επί σαπατζιάσματος του Αυγουστίνου Δημητρίου, επροήχθη. Με σαμπάνιες και τα λοιπά. Συγχαρητήρια.
Έκαμνα το λοιπόν ψάξιμον στο γκούγκλε τζαι έφκαλλεν έναν σωρόν πράματα εκτός που τζείνον που έψαχνα. Γι' αυτόν αν ιξέρει κανένας πέτε μας τζαι μας τι εγίνηκεν που νομικής απόψεως.
Στο ψάξε ψάξε ανακάλυψα ΤΗΝ είδησην: http://www.tvxs.gr/v10262
Να το σχολιάσω; Νομίζω ότι το υπέρτατο που θα μπορούσε να κάνει το ελληνικό κράτος για την οικογένεια θα ήταν να εξασφαλίσει στην κοπέλα μια θέση στο δημόσιο, με παχουλό μισθό ή ακόμη καλύτερα μια θέση στην Ελληνική Αστυνομία. ΑΥΤΟ θα ήταν ειρωνεία. ΑΥΤΟ θα αποδείκνυε το μεγαλείο σας. Να σας πει τζαι ευχαριστώ δηλαδή;;; ΟΥΣΤ. ΞΕΦΤΙΛΕΣ.
μαζίν με τούτον εν τω μεταξύν έμαθα ότι ο Διευθυντής Ασφαλείας της Θεσσαλονίκης επί σαπατζιάσματος του Αυγουστίνου Δημητρίου, επροήχθη. Με σαμπάνιες και τα λοιπά. Συγχαρητήρια.
Πέμπτη 21 Μαΐου 2009
Ανυπεράσπιστη στην υπεράσπιση
Ξυπνητήρι η ώρα 7. Περιττό. Εξύπνησα που μόνη μου. Το ερώτημαν είναι: ετζοιμήθηκα καθόλου;
Καλά, για να είμαι ειλικρινής, ετζοιμήθηκα, αλλά είχα έναν ύπνον άστα να πάνε. Έρκουνταν οι αλεξιθυμικοί στον ύπνον μου (το θέμαν της έρευνας μου) τζι ελαλούσαν μου ότι έκαμα τα ούλλα λάθος. Κάτι αριθμοί επετούσαν ποτζεί ποδά τζαι οι πίνακες ήταν ούλλοι λάθος. εξύπνησα φτώμαν. ας μεν ετζοιμούμουν καλλύττερα.
Η ώρα 9 ήμουν πανεπιστήμιον. ετύπωσα τες σημειώσεις μου τζαι τα χαρκιά μου τζαι βουρ στο Τμήμα (το οποίο ανατινάχτηκεν προχτές, αλλά δηλώνω δημόσια ότι ουδεμία ανάμειξη δεν είχα). Η φίλη και συμπαραστάτης Kalioush επαρουσίαζεν πρώτη το πρωίν. Ήβρα την να κάθεται μόνη της στην αίθουσαν τζαι να καρτερά το εκτελεστικόν απόσπασμαν (κυκλοφορεί με το κωδικό όνομα επιτροπή αξιολόγησης).
Επία τάχα για συμπαράστασην εγώ. Τάχα. Η kalioush να κάθεται τζαι να σούζει τα σιέρκα πάνω κάτω, όι για να πετάσει, αλλά γιατί άμαν αγχώννεται δρώννει λαλεί. Εγώ να κάθουμαι τζαι να σσίγκουμαι πας την καρέκλα. αντί να λαλώ μιαν ενθαρρυντικήν κουβένταν εσκέφτουμουν. " Όι Ερυκίνη, ΔΕΝ θέλεις να κατουρήσεις. ΕΝ θέλεις. Εν η ιδέα σου. επίες ήδη 5 φορές τα ευλοημένα στην τουαλέτταν. Εν το άγχος. Μεν σηκωστείς. Μεν σηκωστείς. Μεν σηκωστείς". Τζαι ο εαυτός μου να μεν πείθεται ολάν. εν έσιει σιηρόττερον πράμαν που την ψυχοσωματική συχνοουρίαν.
Τζαι τι να πεις των πλασμάτων; συγγνώμην θκυό λεπτά θκιαβάστε τα μόνοι σας να πάω να κατουρήσω;
Ε, με τούτα τζαι με τζείνα, η σειρά της kalioush επέρασεν, ήρτεν η δική μου. Εκατέβασα μιαν kit-kat πριν ξεκινήσουμεν, χωρίς νερόν, για να μεν θέλω να πάω για κατούρημαν πάλε, επήρα βαθκιάν ανάσαν τζι εξεκινήσαμεν. Η Επιτροπή εθόρεν με με το μισόν της, ως τζαι η επόπτρια μου. Τι στα ανάθθεμαν; τάχα συμπαθά με τούτη. ούτε έναν ενθαρρυντικόν χαμόγελον (ευτυχώς ήταν η Kalioush τζιαμέ). κάμνω τζαι το πρώτον αστειούδιν να σπάσει ο πάγος. Κανένας εν εγέλασεν. Ου μάνα μου λαλώ. Στο δεύτερο slide εξεκινήσαν τζαι οι ερωτήσεις. Ου μάνα μου λαλώ, ξανά. Τζαι να μεν μου έρκεται τζεινην την ώραν να πάω για κατούρημαν. Τέλος πάντων, είπα τα ούλλα, απάντησα τζαι τες ερωτήσεις όπως εκαταλάβαινα. Τζαι τέλος.
Είπαν μου τζαι συγχαρητήρια.
Επέρασα, τζαι ετέλειωσα.
Τζαι να πω την αλήθκειαν μου αυτή τη δεδομένη στιγμή ελάχιστα με κόφτει που είμαι μαστερούχος. το θέμαν είναι ότι είμαι ΕΛΕΥΘΕΡΗ !!!
Καλά, για να είμαι ειλικρινής, ετζοιμήθηκα, αλλά είχα έναν ύπνον άστα να πάνε. Έρκουνταν οι αλεξιθυμικοί στον ύπνον μου (το θέμαν της έρευνας μου) τζι ελαλούσαν μου ότι έκαμα τα ούλλα λάθος. Κάτι αριθμοί επετούσαν ποτζεί ποδά τζαι οι πίνακες ήταν ούλλοι λάθος. εξύπνησα φτώμαν. ας μεν ετζοιμούμουν καλλύττερα.
Η ώρα 9 ήμουν πανεπιστήμιον. ετύπωσα τες σημειώσεις μου τζαι τα χαρκιά μου τζαι βουρ στο Τμήμα (το οποίο ανατινάχτηκεν προχτές, αλλά δηλώνω δημόσια ότι ουδεμία ανάμειξη δεν είχα). Η φίλη και συμπαραστάτης Kalioush επαρουσίαζεν πρώτη το πρωίν. Ήβρα την να κάθεται μόνη της στην αίθουσαν τζαι να καρτερά το εκτελεστικόν απόσπασμαν (κυκλοφορεί με το κωδικό όνομα επιτροπή αξιολόγησης).
Επία τάχα για συμπαράστασην εγώ. Τάχα. Η kalioush να κάθεται τζαι να σούζει τα σιέρκα πάνω κάτω, όι για να πετάσει, αλλά γιατί άμαν αγχώννεται δρώννει λαλεί. Εγώ να κάθουμαι τζαι να σσίγκουμαι πας την καρέκλα. αντί να λαλώ μιαν ενθαρρυντικήν κουβένταν εσκέφτουμουν. " Όι Ερυκίνη, ΔΕΝ θέλεις να κατουρήσεις. ΕΝ θέλεις. Εν η ιδέα σου. επίες ήδη 5 φορές τα ευλοημένα στην τουαλέτταν. Εν το άγχος. Μεν σηκωστείς. Μεν σηκωστείς. Μεν σηκωστείς". Τζαι ο εαυτός μου να μεν πείθεται ολάν. εν έσιει σιηρόττερον πράμαν που την ψυχοσωματική συχνοουρίαν.
Τζαι τι να πεις των πλασμάτων; συγγνώμην θκυό λεπτά θκιαβάστε τα μόνοι σας να πάω να κατουρήσω;
Ε, με τούτα τζαι με τζείνα, η σειρά της kalioush επέρασεν, ήρτεν η δική μου. Εκατέβασα μιαν kit-kat πριν ξεκινήσουμεν, χωρίς νερόν, για να μεν θέλω να πάω για κατούρημαν πάλε, επήρα βαθκιάν ανάσαν τζι εξεκινήσαμεν. Η Επιτροπή εθόρεν με με το μισόν της, ως τζαι η επόπτρια μου. Τι στα ανάθθεμαν; τάχα συμπαθά με τούτη. ούτε έναν ενθαρρυντικόν χαμόγελον (ευτυχώς ήταν η Kalioush τζιαμέ). κάμνω τζαι το πρώτον αστειούδιν να σπάσει ο πάγος. Κανένας εν εγέλασεν. Ου μάνα μου λαλώ. Στο δεύτερο slide εξεκινήσαν τζαι οι ερωτήσεις. Ου μάνα μου λαλώ, ξανά. Τζαι να μεν μου έρκεται τζεινην την ώραν να πάω για κατούρημαν. Τέλος πάντων, είπα τα ούλλα, απάντησα τζαι τες ερωτήσεις όπως εκαταλάβαινα. Τζαι τέλος.
Είπαν μου τζαι συγχαρητήρια.
Επέρασα, τζαι ετέλειωσα.
Τζαι να πω την αλήθκειαν μου αυτή τη δεδομένη στιγμή ελάχιστα με κόφτει που είμαι μαστερούχος. το θέμαν είναι ότι είμαι ΕΛΕΥΘΕΡΗ !!!
Δευτέρα 18 Μαΐου 2009
Επιστροφή στη Δημόσια Υπηρεσία
που ουδεμία σχέση δεν έχει με τη Γαλάζια Λίμνη.
Η σημερινή μου οδύσσεια στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας οδήγησε στις εξής συγκλονιστικές παρατηρήσεις:
1. Το σύστημα με τα νούμερα εξακολουθεί να λειτουργεί, όπως ακριβώς λειτουργούσε την άλλη φορά.
2. Στην Κύπρο δεν ήμαστε μια ατομικιστική κοινωνία όπως οι κρυόκωλες οι δυτικές. βλέπεις στις άλλες χώρες στην ουρά τα πλάσματα στέκουνται ο ένας μπροστά που τον άλλον, καμία κοινωνικοποίηση, καμία αλληλεπίδραση, εν ούλλοι του τύπου "εγώ απλά ήρτα να κάμω τη δουλειά μου, εν με κόφτει που τους άλλους". αντίθετα στο νοσοκομείο τζαι γενικότερα στην Κύπρο θα δεις ένα μπουλούκι ανθρώπων να συνάουνται μπροστά που το παραθυρούιν, να μουντάρουν κατακρίβειαν στο παραθυρούιν. εννά κόψουν την κουβένταν τους, εννά έβρουν γνωστούς τους, φυσικά εννά κουντιθούν, εννά καυκαλατίσουν (=τσακωθούν), αλλά τζαι τούτα εν στο παιχνίδιν της αλληλεπίδρασης.
3. Οι γιαγιάες εν ύπουλα όντα. Εν γιαγιούλες, θορείς τες έτσι να περπατούν με δυσκολίαν, για να κόψουν να παν Λατσιά πρέπει να αλλάσσουν θκυό λεωφορεία, να ταλαιπωρούνται, τζαι σκέφτεσαι μάνα μου ρε.... ώσπου να τα σκεφτείς τούτα ούλλα, η γιαγιά ετρύπωσεν στην ουρά (εν καρτερά να της παραχωρήσεις τη σειρά σου, ούτε σε ρωτά, απλά μουντάρει), εμπήκεν πρώτη, έπιασεν την κάρταν της, άνοιξεν την πόρταν του γιατρού σαν εξέταζεν άλλον πλάσμαν, τζαι μάσιεται η νοσοκόμα να την πείσει να φκεί πόξω.
4. ο ρυθμός κάποιων εργαζόμενων εξακολουθεί να είναι ο αργότερος δυνατός. η γιαγιούλα, μόνιμος θαμώνας στο μαγαζί, λαλεί μου πριν εξαφανιστεί "ου μάνα μου, μαν τούτη σήμερα; εν τζαι, κάμνει 1ο ώρες τούτη". φυσικά άμαν προσέξεις εννά δεις ότι στο να απαντήσει το κινητό της δευτερόλεπτα πριν φτάσω στο παραθυρούδιν, ήταν γρήγορη σαν άνεμος...
5. ακόμα τζι άμαν έσιει χώρους στάθμευσης στο νοσοκομείο, έσιει πάντα έναν χαντόν που εννά παρκάρει ακριβώς μπροστά που το διάδρομο που έσιει για να περνάς πεζός τζαι να πιαίννεις στο κτήριον.
6. υπάρχει ένα πρωτοποριακό σύστημα που βοηθά τους αρρώστους να χαλαρώσουν, να μην σκέφτονται ότι πονούν ή τέλοσπάντων ότι έχουν κάτι που τους ταλαιπωρεί. Εξηγώ. Πολλοί φοούνται τα νοσοκομεία, τους γιατρούς, τη μυρωθκιά..... ειδικά τζιαμέ που κάθεσαι στην αίθουσαν αναμονής.... εν το σιηρόττερον. Τζαι ξαφνικά ακούεις του θεράποντες γιατρούς να φωνάζουν ο ένας του άλλου μέσα στο γραφείον, όχι λογω σοβαρής επαγγελματικής διένεξης, αλλά για τη διοίκηση της Ομόνοιας, τον προπονητή της Ομόνοιας, την κατάσταση της Ομόνοιας.... Αμέσως χαλαρώνεις, φεύκει λλίον ο νους σου ρε παιδί μου. άσε που δίνεται η ευκαιρία στο φίλαθλο άρρωστο να μπει στη συζήτηση και έτσι αναπτύσσεται και η θεραπευτική σχέση. Συγχαρητήρια. Συγχαρητήρια.
7. Η θεραπευτική σχέση και η οικειότητα θεραπευτή-θεραπευόμενου φτάνει στο απόγειο όταν η νοσοκόμα λέει στον ασθενή που περιμένει να εξεταστεί από το γιατρό να πάει στο τέλος του διαδρόμου, τρίτη πόρτα αριστερά, να ξυπνήσει το γιατρό και να του πει να έρτει να πιάσει δουλειάν. Πέτε μου που αλλού θα έβρετε έτσι πράμαν; Που;
Η σημερινή μου οδύσσεια στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας οδήγησε στις εξής συγκλονιστικές παρατηρήσεις:
1. Το σύστημα με τα νούμερα εξακολουθεί να λειτουργεί, όπως ακριβώς λειτουργούσε την άλλη φορά.
2. Στην Κύπρο δεν ήμαστε μια ατομικιστική κοινωνία όπως οι κρυόκωλες οι δυτικές. βλέπεις στις άλλες χώρες στην ουρά τα πλάσματα στέκουνται ο ένας μπροστά που τον άλλον, καμία κοινωνικοποίηση, καμία αλληλεπίδραση, εν ούλλοι του τύπου "εγώ απλά ήρτα να κάμω τη δουλειά μου, εν με κόφτει που τους άλλους". αντίθετα στο νοσοκομείο τζαι γενικότερα στην Κύπρο θα δεις ένα μπουλούκι ανθρώπων να συνάουνται μπροστά που το παραθυρούιν, να μουντάρουν κατακρίβειαν στο παραθυρούιν. εννά κόψουν την κουβένταν τους, εννά έβρουν γνωστούς τους, φυσικά εννά κουντιθούν, εννά καυκαλατίσουν (=τσακωθούν), αλλά τζαι τούτα εν στο παιχνίδιν της αλληλεπίδρασης.
3. Οι γιαγιάες εν ύπουλα όντα. Εν γιαγιούλες, θορείς τες έτσι να περπατούν με δυσκολίαν, για να κόψουν να παν Λατσιά πρέπει να αλλάσσουν θκυό λεωφορεία, να ταλαιπωρούνται, τζαι σκέφτεσαι μάνα μου ρε.... ώσπου να τα σκεφτείς τούτα ούλλα, η γιαγιά ετρύπωσεν στην ουρά (εν καρτερά να της παραχωρήσεις τη σειρά σου, ούτε σε ρωτά, απλά μουντάρει), εμπήκεν πρώτη, έπιασεν την κάρταν της, άνοιξεν την πόρταν του γιατρού σαν εξέταζεν άλλον πλάσμαν, τζαι μάσιεται η νοσοκόμα να την πείσει να φκεί πόξω.
4. ο ρυθμός κάποιων εργαζόμενων εξακολουθεί να είναι ο αργότερος δυνατός. η γιαγιούλα, μόνιμος θαμώνας στο μαγαζί, λαλεί μου πριν εξαφανιστεί "ου μάνα μου, μαν τούτη σήμερα; εν τζαι, κάμνει 1ο ώρες τούτη". φυσικά άμαν προσέξεις εννά δεις ότι στο να απαντήσει το κινητό της δευτερόλεπτα πριν φτάσω στο παραθυρούδιν, ήταν γρήγορη σαν άνεμος...
5. ακόμα τζι άμαν έσιει χώρους στάθμευσης στο νοσοκομείο, έσιει πάντα έναν χαντόν που εννά παρκάρει ακριβώς μπροστά που το διάδρομο που έσιει για να περνάς πεζός τζαι να πιαίννεις στο κτήριον.
6. υπάρχει ένα πρωτοποριακό σύστημα που βοηθά τους αρρώστους να χαλαρώσουν, να μην σκέφτονται ότι πονούν ή τέλοσπάντων ότι έχουν κάτι που τους ταλαιπωρεί. Εξηγώ. Πολλοί φοούνται τα νοσοκομεία, τους γιατρούς, τη μυρωθκιά..... ειδικά τζιαμέ που κάθεσαι στην αίθουσαν αναμονής.... εν το σιηρόττερον. Τζαι ξαφνικά ακούεις του θεράποντες γιατρούς να φωνάζουν ο ένας του άλλου μέσα στο γραφείον, όχι λογω σοβαρής επαγγελματικής διένεξης, αλλά για τη διοίκηση της Ομόνοιας, τον προπονητή της Ομόνοιας, την κατάσταση της Ομόνοιας.... Αμέσως χαλαρώνεις, φεύκει λλίον ο νους σου ρε παιδί μου. άσε που δίνεται η ευκαιρία στο φίλαθλο άρρωστο να μπει στη συζήτηση και έτσι αναπτύσσεται και η θεραπευτική σχέση. Συγχαρητήρια. Συγχαρητήρια.
7. Η θεραπευτική σχέση και η οικειότητα θεραπευτή-θεραπευόμενου φτάνει στο απόγειο όταν η νοσοκόμα λέει στον ασθενή που περιμένει να εξεταστεί από το γιατρό να πάει στο τέλος του διαδρόμου, τρίτη πόρτα αριστερά, να ξυπνήσει το γιατρό και να του πει να έρτει να πιάσει δουλειάν. Πέτε μου που αλλού θα έβρετε έτσι πράμαν; Που;
Κυριακή 17 Μαΐου 2009
Γιουροβιζιονικό Παραμύθι
Μεν ακούω πελλάρες η Γιουροβίζιον εν τσιόφτα, εν παναύριν, εν υπο-κουλτούρα και εξαθλίωση τζαι ξέρω γω. Ε, φυσικά τζαι εν παναύριν. κύριε ελέησον ίντα μπου εκαρτέρας δηλαδή;;; εαν ήταν κουλτούρα εν θα ήταν Γιουροβίζιον. Εν θα την εθορούσαμεν. Τζαι έσιει χάζιν να τη θορείς, εν το νούμερον 1 θέμα για ψιλοκουβένταν με άτομα που ξέρεις τζαι εν ιξέρεις, για σπάσιμον του πάγου, για όλους του ευρωπαίους πολίτες. Έχω άδικον;;; Το πιο σημαντικόν που ούλλα εν ότι όσον κιτς τζι αν είσαι, όσον χάλια τζι αν εν το τραούδι σου, ξέρεις, ότι εννάν τζι οι άλλοι έτσι. Κανένας εν θα σε παρεξηγήσει. Νιώθεις άνετα, ρε παιδί μου.
Για το Σάκη η Ερυκίνη εν εσυγκινήθηκεν κουτσίν, γιατί ανήκει σε τζείνον το 1% του γυναικείου πληθυσμού που δεν ενθουσιάζεται, τζαι γιατί το τραούδιν ήταν ψιλομαλακία. αλλά πρέπει να το πούμεν επαρουσίασεν το τέλεια ο άθθρωπος. έκαμεν το καλλύττερον σόου που ούλλες τες χώρες, ούλλες όμως. Να πω την αλήθκεια μου μετά που τον έδειχνεν στη βαθμολογίαν εμαράζωσα τον.... απογοητεύτηκεν ο κακομάζαλος.
κάποιες άλλες πάλε όι μόνον εκάμαν μου κακήν εντύπωσην, αλλά θα έλεγα επροκαλέσαν μου τζαι λλίον φόβο, τζαι λλίον τρόμο, τύπου να θορείς εφιάλτες τη νύχτα.
Όπως και να' χει, άτε τζαι του χρόνου στο Όσλο.
Τέλος πάντων, η Γιουροβίζιον φέτος ήταν πολλά καλή πιστεύκω. Είσιεν τζαι καλά τραούθκια (σε γιουροβιζιονικά πλαίσια πάντα). Είσιεν πολλά ωραία φαντασμαγορικά σόου με ρώσους χορευτές και τα λοιπά. Πάντα εντυπωσιάζαν με τα σόου της Γιουροβίζιον. Που μωρόν.
Η Ερυκίνη ήταν κατενθουσιασμένη με το Νορβηγικό παραμύθι γιατί το τραούδιν ήταν πολλά ωραίον, με ωραίο ρυθμό, ο τύπος συνεχεια χαμόγελον δώστου..... Πολλή, πολλή θετική ενέργεια ρε παιθκιά. Τζαι φκιολίν τζαι λαούτον. τζαι χορόν. Τι άλλο θέλεις;;;; Ότι πρέπει. ήταν σιγουράκι. Μπράβο, άξιζεν του του παιθκιού. τζι έτσι φατσούα, μάνα μου τον....
Για το Σάκη η Ερυκίνη εν εσυγκινήθηκεν κουτσίν, γιατί ανήκει σε τζείνον το 1% του γυναικείου πληθυσμού που δεν ενθουσιάζεται, τζαι γιατί το τραούδιν ήταν ψιλομαλακία. αλλά πρέπει να το πούμεν επαρουσίασεν το τέλεια ο άθθρωπος. έκαμεν το καλλύττερον σόου που ούλλες τες χώρες, ούλλες όμως. Να πω την αλήθκεια μου μετά που τον έδειχνεν στη βαθμολογίαν εμαράζωσα τον.... απογοητεύτηκεν ο κακομάζαλος.
Παρόλα αυτά την πιο μεγάλην εντύπωσην εμέναν εν οι γεναίτζες που την εκάμαν (καλάν αν εξαιρέσεις το ασημί αστραφτερόν παντελόνιν του γερμανού):
Κάποιες θετικήν εντύπωσην,
όπως τζείνη η κοπέλα του Ηνωμένου Βασιλείου: έλεος ρε παιθκιά, ίντα φωνάρα ήταν τούτη, φωνάρα όμως. Άξιζεν της και κάτι τις παραπάνω πιστεύκω τζι όι μόνον λόγω Loyd Weber, ήταν φωνάρα. Φυσικά το τραούδιν έθελεν μακρύν φόρεμαν, να σσογκά το πάτωμαν, εν πειράζει όμως.
όπως τζείνη η κοπέλα του Ηνωμένου Βασιλείου: έλεος ρε παιθκιά, ίντα φωνάρα ήταν τούτη, φωνάρα όμως. Άξιζεν της και κάτι τις παραπάνω πιστεύκω τζι όι μόνον λόγω Loyd Weber, ήταν φωνάρα. Φυσικά το τραούδιν έθελεν μακρύν φόρεμαν, να σσογκά το πάτωμαν, εν πειράζει όμως.
ή τζείνη η κοπέλα της Εσθονίας που εφόρεν ΤΟ φόρεμαν, τζαι ήταν πολλά πολλά όμορφη . Πάααρα πολλά όμορφη. φαντάζουμαι ότι ετραούδαν τζαι ωραία, αλλά να πω την αλήθ
κειαν μου εν έδωκα σημασίαν στο τραούδιν.
κειαν μου εν έδωκα σημασίαν στο τραούδιν.κάποιες άλλες πάλε όι μόνον εκάμαν μου κακήν εντύπωσην, αλλά θα έλεγα επροκαλέσαν μου τζαι λλίον φόβο, τζαι λλίον τρόμο, τύπου να θορείς εφιάλτες τη νύχτα.
Νομίζετε είμαι υπερβολική;;;
- Τζείνες οι αρφάες που την Αρμενίαν δηλαδή εσάς εν σας εφοητζιάσαν νάκκον;;;
Ντυμένες μαύρη μαυρίλα, με κάτι φορέματα, σαν την κακιά μάγισσα του παραμυθιού ένα πράμαν (όι του Νορβηγού το παραμύθι, αλλά σαν τη μητριά της Χιονάτης ας πούμεν) τζαι εις διπλούν!!! τζαι οι χορεύτριες τζαι τζείνες το ίδιον. εγώ εσυντρομάχτηκα. εν τω μεταξύν το τραούδιν εν ήταν άσιημον, αλλά μπορεί τζαι να στοιχειώσουν τα όνειρά μου. - Γιατί η Dita Von Teese; ξέρω τι εννά πεις. μπορεί να σου προκαλέσει πολλά η γεναίκα, αλλά φόβον σίουρα όι. αντιλαμβάνουμαι ρε τι λαλείτε τζαι η γεναίκα έσιει σώμαν άστα να πάνε (εν αθέμιτος ανταγωνισμός να εμφανίζεται στη γιουροβίζιον), αλλά σε κάποια φάσην επίεν η κάμερα πολλά κοντά της τζαι..... Θεέ μου.... εφοήθηκα παιθκιά, εφοήθηκα. Εν μπορώ καν να το περιγράψω. Εν σαν τζείνον το συναίσθημαν που έχω άμαν θορώ τους πρωταγωνιστές της Τόλμης και Γοητείας, ότι τούτον που θορείς εν έναν κάλυμμαν, εννεν το πραγματικό δέρμα, αλλά μια πολλά επιτυχημένη μάσκα τζαι που κάτω εν κάτι άλλο, ένας σκελετός, μια μούμια, ο Darth Vader. Νιώθεις λλίον Μάτριξ, η πραγματικότητα που εννεν ακριβώς πραγματικότητα, κάτι τέθκοιον.
- Η τραουδίστρια της Ουκρανίας. Ρε μα τι γίνεται με τους Ουκρανούς;;; μετά τον τρόμον που έφα με τη Ρουσλάνα έρκεται τούτη.
Στη φωτογραφίαν μπορεί να μεν φαίνεται τόσον φοητσιάρικη, αλλά κάτι τζείνες οι μπότες, κάτι τζείνα τα στρογγυλά πράματα που μου εθθυμίζαν τους υπομόνους που κυκλοφορούσαν τα χελωνονιτζάκια, κάτι οι τύποι με την περικεφαλαία τύπου 300 του Λεωνίδα ("This is Spartaaaaa"), κάτι τα σιλικονάτα σιήλη (παναγία μου ανακατσιώ τες πλαστικές στα χείλη), κάτι το παίζω ντράμς να φκάλω το άχτιν μου, ετρομοκρατήθηκα τζαι εφοήθηκα.
Τζαι στο τέλος που επίεν τζαι εφίλησεν το Νορβηγούλιν, μα το θεώ εφοήθηκα για το καημένον το παιδίν. Μπορείς να φανταστείς συνδυασμόν;;;
Όπως και να' χει, άτε τζαι του χρόνου στο Όσλο.
Παρασκευή 15 Μαΐου 2009
Βουκωλικά ζητήματα
ο καινούργιος Βουκώλος φίλοι/φίλες είναι γεγονός, ένα τελευταίο τεύχος εν τω μέσω εξετάσεων στο UCY, όσοι ξημεροβραδιάζεστε τζιαμέ θκιαβάζοντας, γράφοντας κλπ περάστε από καφετέρια για διάλειμμα με φραπέ και Βουκώλο.
Οι υπόλοιποι, περάστε που δαμέ. Δυστυχώς φραπέ εν έσιει, αλλά εννά σας δροσίσει. Στο στόχαστρο η οικονομική και γενικότερη κρίση, τα σφραγισμένα μας χείλη, το σεξ, η ομορφιά και ο τρόπος διασκέδαση στην κυπριακή λευκωσιάτικη νεολαία, η αποφοίτηση και άλλα πολλά. Α, και για τους λάτρεις της Ιστορίας, απόσπασμα από την Ελευθεροτυπία του 1999 για εκείνα που διδαχτήκαμε στο σχολείο στην τελευταία τάξη του Λυκείου, τζαι που πάνω που πάνω.
Αξίζει να το δεις!!
Οι υπόλοιποι, περάστε που δαμέ. Δυστυχώς φραπέ εν έσιει, αλλά εννά σας δροσίσει. Στο στόχαστρο η οικονομική και γενικότερη κρίση, τα σφραγισμένα μας χείλη, το σεξ, η ομορφιά και ο τρόπος διασκέδαση στην κυπριακή λευκωσιάτικη νεολαία, η αποφοίτηση και άλλα πολλά. Α, και για τους λάτρεις της Ιστορίας, απόσπασμα από την Ελευθεροτυπία του 1999 για εκείνα που διδαχτήκαμε στο σχολείο στην τελευταία τάξη του Λυκείου, τζαι που πάνω που πάνω.
Αξίζει να το δεις!!
Πέμπτη 14 Μαΐου 2009
Ηallelujah
και ναι κυρίες και κύριοι, επιτέλους ήρτεν τούτη η ώρα.
Οι καμπάνες χτυπούν χαρμόσυνα (μες το νου μου)
τζαι ο λαός χειροκροτά με (όπως στη διαφήμισην της κόκα-κόλας, που ούλλοι στέκουνται τζαι χειροκροτούν τζείνον που γοράζει εσώρουχα, έτσι ακριβώς).
Κυρίες και κύριοι, η Ερυκίνη σας πριν ακριβώς 1 λεπτό και 23 δευτερόλεπτα......
παρέδωσε τη διατριβή της.
ΝΑΙ, ναι, ναι
η διατριβή επισήμως ετέλειωσεν.
Οι καμπάνες χτυπούν χαρμόσυνα (μες το νου μου)
τζαι ο λαός χειροκροτά με (όπως στη διαφήμισην της κόκα-κόλας, που ούλλοι στέκουνται τζαι χειροκροτούν τζείνον που γοράζει εσώρουχα, έτσι ακριβώς).
Κυρίες και κύριοι, η Ερυκίνη σας πριν ακριβώς 1 λεπτό και 23 δευτερόλεπτα......
παρέδωσε τη διατριβή της.
ΝΑΙ, ναι, ναι
η διατριβή επισήμως ετέλειωσεν.
Εντάξει έμεινεν μου η υποστήριξη, αλλά τωρά τζαι να πάει ετέλειωσεν. ότι έκαμα έκαμα.
Για που ννα δοξαστώ, για που ννα καώ...
(πολλές θεολογικές αναφορές τωρά τελευταία, να το προσέξω)
Παρασκευή 8 Μαΐου 2009
Memories (all alone in the moonlight...)
Κάποιος φίλος αναγνώστης είσιεν κάμει την ερώτησην πριν λλίες μέρες "καλά έσιεις τζαι καμιάν καλήν ανάμνησην που το Πανεπιστήμιον Κύπρου;" Εσυνειδητοποίησα τότε πως έδωκα μιαν λανθασμένην εικόναν του πως εν τα πράματα μέσα μου για τούτον τον τόπον (πον καμένος τζι εν θορεί ποττέ δροσιά) που εγίνηκεν δεύτερον σπίτι μου τα τελευταία χρόνια.
Ουδέν κακόν αμιγές καλού. Κανέναν. Τίποτε έννεν μόνο άσπρον, ούτε μόνον μαύρον, τουλάχιστον στην πραγματική ζωή. Ο μηδενιστικός λογισμός εν ήταν ποττέ του γούστου μου, νομίζω εν μια γενίκευση που εν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα, τζαι που εν σε βοηθά τζιόλας. Εν θα την έφκαλλα καθαρήν εάν επίστευκα ότι εν έσιει ΤΙΠΟΤΕ καλόν το UCY, εν θα ήμουν ακόμα τζιαμέ εάν δεν είσιεν.
Έτσι αποφάσισα να γράψω έναν πόστ (όι εν λαλώ τα καλά στοιχεία του UCY, σκεφτείτε τα μόνοι σας) για τες καλές αναμνήσεις που έχω που τα εφτά χρόνια (φαγούρας) που κλείνω αισίως. Αποφάσισα που λαλείτε να κάμω γκάλοπ ανάμεσα στις φίλες μου που επίσης εκλείσαν εφταετίαν στο πανεπιστήμιον, Μ. και Kalioush, και στην Μ.#2 που έκαμεν διάλειμμαν τζαι επίεν Φοξφόρδην, αλλά πάλε δαμέ κατάγυρα ένι.
Η ερώτησις:
Από όλα τα χρόνια που είσαστεν στο πανεπιστήμιον, όοοολα, από το πρώτο μας εξάμηνο μέχρι σήμερα ποια είναι Η πιο χαρούμενη/ευτυχισμένη στιγμή που θυμάστε; Μιαν, την πιο χαρούμενη όμως.
Απαντήσεις:
1. Μ. : Θυμάσαι στο πρώτον έτος που επίαμεν διήμερον στες Πλάτρες; (η παρέα έσπασεν ούλλους τους άγραφους κανόνες που λαλούν ότι πρέπει να είσαι προοδευτικάριος ή έστω αριστερός για να πάεις σε διήμερον της Προοδευτικής, τζι επίεν, τζαι επέρασεν πολλά ωραία).
Συμπληρώνει, "τωρά εν μπορώ να σκεφτώ τίποτε άλλον εκτός που τα κακά. Try again later."
4. τελευταίον αφήνω τον εαυτόν μου γιατί έχω να πω πολλά παραπάνω, γιατί εν δικόν μου το βλογ τζαι ότι θέλω κάμνω εντάξει; Οι πιο χαρούμενες αναμνήσεις .....
- Στο πρώτον έτος που είχαμεν ούλλοι τα ίδια μαθήματα τζαι τα ίδια κενά. Στα κενά επαίζαμεν παντομίμαν στο γρασίδιν (ήμασταν ούλλη μέρα στο γρασίδι, εμείς τζι οι ερασμικοί), επαίζαμεν ζώα/φυτά/πράγματα, τζαι τζείνον το παιχνίδιν που ξεκινά μια ομάδα έναν τραούδιν τζαι συνεχίζει η άλλη με ένα άλλο τραγούδι που να περιλαμβάνει την τελευταία λέξη του προηγούμενου, θθυμούμαι στο κυλικείον μιαν φοράν, άκουσεν μας ούλλον το κτήριον.
- Τα beach party των ΨΥΧ. ούλλοι άσχετοι με φωθκιές τζαι δάδες, εκαταλήξαμεν μες στα σκοτεινά, θεοσκότεινα, να τραουδούμεν με μιαν κιθαρούαν. Για κάποιον λόγον είχαμεν πάθει ψύχωσην με το Yesterday τζείνην τη νύχταν.
- Θρυλική στιγμή, οι ΨΥΧ στα Τσιμπήματα. Επίαμεν πολλές φορές σε ταβέρνες με μουσικήν τζαι χορόν δώστου, αλλά τζείνη η νύχτα στα Τσιμπήματα. Μια που τζείνες τες σπάνιες στιγμές που εν ούλλοι σε κκέφιν, όι 2-3. Η Μ.#2 παίρνει την καρέκλαν της τζαι κάθεται με το ντέφι δίπλα που το μπουζούκι, η Ερυκίνη σας με τη Μ. να χορεύκουν μόνες τους στην πίστα το Σάλα-σάλα, τζαι οι υπόλοιποι ΨΥΧ πάνω στα τραπέζια. Ευτυχώς τα φωτογραφικά ντοκουμέντα εκείνης της βραδιάς τα έχω εγώ έτσι δεν θα τα δείτε ποτέ σε κανένα φατσοβιβλίον... Ευτυχώς.
- Τρίτον έτος, πρώτον εξάμηνον. Η σιηρόττερη στιγμή του πτυχίου νομίζω. Τα πιο δύσκολα μαθήματα τζαι εμείς να παλεύκουμεν να επιβιώσουμεν. να έχουμεν μάθημαν 4:30-6, 6-7:30 τζαι να καθούμαστεν μετά τες 730 στην καφετέριαν. Μόνον εμείς τζαι οι πορωμένοι της πιλόττας. Είμαστεν ούλλοι γυρισμένοι τζαι φαλλαρισμένοι που τα μαθήματα. Αλλά με κάμποσην λόξαν. Τζαι φκάλλουμεν κάτι τραγουδάκια, άστα να πάνε. Εν τα θθυμούμαι να είμαι ειλικρινής, μόνον το:
Δυνατά, δυνατά
πέστε μου που δεν υπάρχουν σφάλματα (όρος που μαθαίναμε τότε στη στατιστική)
με τόνους αγχολυτικά
όλα τα περιφρονώ.
κι όλο κάτι λέω
κάποια μελέτη κλαίω
κι όλο μέσα μου θρηνώ τα σφάλματα
στα πτυχία μου
στα βιβλία μου
σα φαντάσματα....
- ίδια περίοδος. Πρέπει να κάμουμεν άσκησην ντροπής σε ένα μάθημα, τάχα να ξεπεράσουμεν έναν όριον που βάλλουμεν στον εαυτό μας. Μια φίλη και συμφοιτήτρια αποφασίζει ότι θα σταματήσει το αυτοκίνητο στη Μακαρίου σε ώρα αιχμής, θα βάλει το ράδιο στο full τζαι θα χορέψει μες στο δρόμον. Τζαι έκαμεν το ο πελλός σου. ήταν πολλά ωραία. εγώ έβαψα τα μαλλιά μου κότζινα αν αναρωθκιέστε.
- Δεύτερον έτος. Βραδιά ομίλων. Η παρέα, εννοείται, στον Όμιλον Ψυχολογίας (πόσην ψύχωσην είχαμεν ρε παιδί μου;) . Η Μ. έχει τη φαεινή ιδέα να κάμουμεν παντς για τη βραδιά, μάλλον εν σαγκρια που εκάμαμεν, με κρασιά τζαι φρούτα. ΘΘυμούμαι ήταν χάλιν μαύρον εν τω μεταξύν, αλλά ούλλοι οι φοιτητές ήπιαν το τζαι είπαν μας τζαι μπράβο. ΘΘυμούμαι ώσπου να το πάρουμεν εσιωνόστηκεν μες το αυτοκίνητο της Μ. που εβρώμαν κρασίν τρεις μέρες. Ήταν ωραία νύχτα τζείνη πάντως.
- Επιλεγόμενον μάθημαν Γερμανικός κινηματογράφος. Εγώ τζαι η Μ. να πιαίννουμεν κάθε Τετάρτην απόγευμαν στην Παλιά Λευκωσία για μάθημα σε έναν πολλά ωραίο χώρο προβολών. Εθορούσαμεν ταινία τζαι μετά εσχολιάζαμεν. Το πιο άπαιχτον μάθημαν του πτυχίου. ΘΘυμούμαι η εργασία μας ήταν για τον Βιμ Βέντερς τζαι εβρεθούμασταν με τη Μ. σπίτι μου, ήταν τζαι χειμώνας, με κουβέρταν στον καναπέ, τζαι με ποπ-κορν να θορούμεν τες ταινίες του. Αγαπώ τον Βέντερς που τότε τζι ας έσιει τζείνον το Αγγελοπουλικόν, που πάει πάει πάει....
-Πρώτον έτος. Πρώτον εξάμηνον. Άκου τωρά τι θυμήθηκα. Πάρτυ καλωσορίσματος στο γρασίδι. Κάποια παράταξη, ο Αγώνας αλόπως, φέρνει το Φοίβο Δεληβοριά. Πολλούς φακκά τους, εμέναν αρέσκει μου, συνήθως. έσιει πολλύν κόσμον τζαι κάθουνται ούλλοι χαμέ στο γρασίδιν τζι ο Φοίβος κατεβαίνει που την σκηνή τζαι τζείνος στο γρασίδιν τζαι τραουδά. Καμιά σχέση με συναυλία. Πολλά παρεΐστικη φάση. Καθούμαστεν χαμέ με τη Μ. ακριβώς πίσω που έναν τύπο θεόρατο, ο οποίος κάθεται μόνος του, πίνει μπύρες τζαι στοιβάζει τα τενεκεδάκια. Σιγά σιγά τα ττενεκκούθκια να κάμνουν βουνόν μπροστά του τζι εμείς να κάμνουμεν χάζιν. Τότε φυσικά εν εξέραμεν ότι τούτος ο τύπος θα γίνετουν θρυλική μορφή του Πανεπιστημίου. Εν αγνοία ονόματος εβαφτίσαμεν τον ο "πίνω μπύρες" από το τραγούδι "και πίνω μπύρες, πίνω μπύρες, πίνω μπύρες" (μαντέψετε ποιος το εσκέφτηκε). Φυσικά μετά εμάθαμεν ότι έσιει άλλον παρατσούκλιν, εν ο γνωστός μας Δούκας, εμάθαμεν τζαι το αληθινόν του όνομαν. Μεν σου πω εγνωρίσαμεν τον τζιόλας. Εν του το είπα φυσικά τούτον ούλλον, εκτίθεμαι αυτή τη στιγμή, αλλά εν πειράζει.
- Στο Εναλλάξ μια συμφοιτήτρια (η πιο μεγάλη ροκού που επέρασεν που το τμήμαν Ψυχολογίας) παίζει με το συγκρότημάν της ροκ, εν θθυμούμαι πότε ήταν τούτον. Πολλά ωραία νύχτα. Επαίξαν τζαι πέρσι, αλλά εν ήταν τόσον ωραία, γιατί η συμφοιτήτρια επέρασεν με τον καιρό που τη ροκ στην death metal/black metal, ιντα μπου την λαλούν, τζείνην ολάν που ακούεται μια απόκοσμη φωνή τζαι μιλά για σατανάες τζαι θανάτους τζαι ξέρω γω. Εσκιάχτηκα η γεναίκα.
Το ποστ άρχισεν να γίνεται τεράστιον τζαι εσείς να βαρκιέστε, γι' αυτόν σταματώ δαμέ. Μπορεί για κάποιους τούτα ούλλα να μεν έννεν τζαι πολλά ουάο, να μεν εν πολλά άγρια πράματα (εν σας τα λαλώ τζείνα:)), να μεν εκάμαμεν πολλά εναλλακτικά πράματα. Το βασικόν σημείον του πόστ νομίζω εν τέλει εν ότι όπου τζαι νασαι, άμαν έσιεις φίλους τζι ανθρώπους να μοιράζεσαι πράματα, περνάς καλά. Τζαι τούτον είχα το στο UCY, μπορεί ναν θκυό πλάσματα, αλλά εγινήκαν οικογένεια, όι μαλακίες. Ίσως τούτος ακριβώς ο παραλογισμός του UCY να μας φέρνει ακόμα πιο κοντά. Τζαι η φοιτητική φάση, εν η καλλύττερη, όπου τζι αν είσαι, ακόμα τζαι στο Πανεπιστήμιον Κύπρου.
Με αγάπη. (όχι της Ελίτας, τη δική μου)
Ουδέν κακόν αμιγές καλού. Κανέναν. Τίποτε έννεν μόνο άσπρον, ούτε μόνον μαύρον, τουλάχιστον στην πραγματική ζωή. Ο μηδενιστικός λογισμός εν ήταν ποττέ του γούστου μου, νομίζω εν μια γενίκευση που εν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα, τζαι που εν σε βοηθά τζιόλας. Εν θα την έφκαλλα καθαρήν εάν επίστευκα ότι εν έσιει ΤΙΠΟΤΕ καλόν το UCY, εν θα ήμουν ακόμα τζιαμέ εάν δεν είσιεν.
Έτσι αποφάσισα να γράψω έναν πόστ (όι εν λαλώ τα καλά στοιχεία του UCY, σκεφτείτε τα μόνοι σας) για τες καλές αναμνήσεις που έχω που τα εφτά χρόνια (φαγούρας) που κλείνω αισίως. Αποφάσισα που λαλείτε να κάμω γκάλοπ ανάμεσα στις φίλες μου που επίσης εκλείσαν εφταετίαν στο πανεπιστήμιον, Μ. και Kalioush, και στην Μ.#2 που έκαμεν διάλειμμαν τζαι επίεν Φοξφόρδην, αλλά πάλε δαμέ κατάγυρα ένι.
Η ερώτησις:
Από όλα τα χρόνια που είσαστεν στο πανεπιστήμιον, όοοολα, από το πρώτο μας εξάμηνο μέχρι σήμερα ποια είναι Η πιο χαρούμενη/ευτυχισμένη στιγμή που θυμάστε; Μιαν, την πιο χαρούμενη όμως.
Απαντήσεις:
1. Μ. : Θυμάσαι στο πρώτον έτος που επίαμεν διήμερον στες Πλάτρες; (η παρέα έσπασεν ούλλους τους άγραφους κανόνες που λαλούν ότι πρέπει να είσαι προοδευτικάριος ή έστω αριστερός για να πάεις σε διήμερον της Προοδευτικής, τζι επίεν, τζαι επέρασεν πολλά ωραία).
Α, τζαι τότε που εκάμναμεν την Επιτροπήν (κάπου στο τρίτον έτος, κάποιος από την παρέα έπιασεν email που φοιτητές ψυχολογίας από την Ευρώπη, εκαλούσαν μας να κάμουμεν μιαν Επιτροπήν τζαι να συμμετάσχουμεν στον Οργανισμόν τους που ουσιαστικά συνδέει ούλλους τους Συνδέσμους Φοιτητών Ψυχολογίας που ούλλες τες χώρες της Ευρώπης. Η παρέα πορωμένη με την ψυχολογίαν ως το κόκαλο, αποφασίζει, μανικώννεται, τζαι με σσίλια ζόρκα κάμνει μιαν Επιτροπήν Κυπρίων Φοιτητών Ψυχολογίαν, ψυχομασιεί σήμερα βέβαια, αλλά εκάμαμεν το μόνοι μας, ούλλοι μαζίν, με όρεξην τζαι πάθος)
Α, τζαι που επία στα συνέδρια (Η Μ. εκπροσώπησεν την Κύπρο μας σε τούτον τον Οργανισμόν τζαι επίεν τζαι γνώρισεν άλλους συμφοιτητές που άλλες χώρες, κατά προτίμησην άντρες, ψηλούς, ωραίους...). Τζαι τότε...
Ερυκίνη: Εντάξει ρε Μ. έναν σου είπα να πεις όι παραπάνω...
2. Μ.#2: Μετά που πολλήν σκέψην, εαν ήταν να πω μιαν μόνο στιγμήν που ήταν Η πιο χαρούμενη εννά πω το πρώτο Συνέδριον που εκάμαμεν (η Επιτροπή έκαμεν Συνέδριον με μεγάλο σουξέ, οργάνωση και γαμώ, πρόγραμμα και γαμώ, εκάμαμεν τζαι φανελλούες με το σλόγκαν Psychologist to be..... or not to be? μαντέψετε ποιος το εσκέφτηκεν, ήμασταν 4-5 πλάσματα που εβουρήσαμεν για τούτον τζαι εφκήκεν τόοοοσον καλόν... )
Ερυκίνη: Α, τζαι μέναν εν μες τα πρώτα μου τούτον... Εν τω μεταξύ, η Μ. είπεν μου πάνω που έναν πράμαν άμαν θέλεις πε μου τζαι εσού τζιάλλα.
Μ.#2: ουυυυυ.... τζι εσού.
3. kalioush: η επικοινωνία ηλεκτρονική, διότι η Kalioush ειναι και πολυάσχολος και πολυταξιδεμένος άνθρωπος. Το email λαλεί:
Συμπληρώνει, "τωρά εν μπορώ να σκεφτώ τίποτε άλλον εκτός που τα κακά. Try again later."
4. τελευταίον αφήνω τον εαυτόν μου γιατί έχω να πω πολλά παραπάνω, γιατί εν δικόν μου το βλογ τζαι ότι θέλω κάμνω εντάξει; Οι πιο χαρούμενες αναμνήσεις .....
- Στο πρώτον έτος που είχαμεν ούλλοι τα ίδια μαθήματα τζαι τα ίδια κενά. Στα κενά επαίζαμεν παντομίμαν στο γρασίδιν (ήμασταν ούλλη μέρα στο γρασίδι, εμείς τζι οι ερασμικοί), επαίζαμεν ζώα/φυτά/πράγματα, τζαι τζείνον το παιχνίδιν που ξεκινά μια ομάδα έναν τραούδιν τζαι συνεχίζει η άλλη με ένα άλλο τραγούδι που να περιλαμβάνει την τελευταία λέξη του προηγούμενου, θθυμούμαι στο κυλικείον μιαν φοράν, άκουσεν μας ούλλον το κτήριον.
- Τα beach party των ΨΥΧ. ούλλοι άσχετοι με φωθκιές τζαι δάδες, εκαταλήξαμεν μες στα σκοτεινά, θεοσκότεινα, να τραουδούμεν με μιαν κιθαρούαν. Για κάποιον λόγον είχαμεν πάθει ψύχωσην με το Yesterday τζείνην τη νύχταν.
- Θρυλική στιγμή, οι ΨΥΧ στα Τσιμπήματα. Επίαμεν πολλές φορές σε ταβέρνες με μουσικήν τζαι χορόν δώστου, αλλά τζείνη η νύχτα στα Τσιμπήματα. Μια που τζείνες τες σπάνιες στιγμές που εν ούλλοι σε κκέφιν, όι 2-3. Η Μ.#2 παίρνει την καρέκλαν της τζαι κάθεται με το ντέφι δίπλα που το μπουζούκι, η Ερυκίνη σας με τη Μ. να χορεύκουν μόνες τους στην πίστα το Σάλα-σάλα, τζαι οι υπόλοιποι ΨΥΧ πάνω στα τραπέζια. Ευτυχώς τα φωτογραφικά ντοκουμέντα εκείνης της βραδιάς τα έχω εγώ έτσι δεν θα τα δείτε ποτέ σε κανένα φατσοβιβλίον... Ευτυχώς.
- Τρίτον έτος, πρώτον εξάμηνον. Η σιηρόττερη στιγμή του πτυχίου νομίζω. Τα πιο δύσκολα μαθήματα τζαι εμείς να παλεύκουμεν να επιβιώσουμεν. να έχουμεν μάθημαν 4:30-6, 6-7:30 τζαι να καθούμαστεν μετά τες 730 στην καφετέριαν. Μόνον εμείς τζαι οι πορωμένοι της πιλόττας. Είμαστεν ούλλοι γυρισμένοι τζαι φαλλαρισμένοι που τα μαθήματα. Αλλά με κάμποσην λόξαν. Τζαι φκάλλουμεν κάτι τραγουδάκια, άστα να πάνε. Εν τα θθυμούμαι να είμαι ειλικρινής, μόνον το:
Δυνατά, δυνατά
πέστε μου που δεν υπάρχουν σφάλματα (όρος που μαθαίναμε τότε στη στατιστική)
με τόνους αγχολυτικά
όλα τα περιφρονώ.
κι όλο κάτι λέω
κάποια μελέτη κλαίω
κι όλο μέσα μου θρηνώ τα σφάλματα
στα πτυχία μου
στα βιβλία μου
σα φαντάσματα....
- ίδια περίοδος. Πρέπει να κάμουμεν άσκησην ντροπής σε ένα μάθημα, τάχα να ξεπεράσουμεν έναν όριον που βάλλουμεν στον εαυτό μας. Μια φίλη και συμφοιτήτρια αποφασίζει ότι θα σταματήσει το αυτοκίνητο στη Μακαρίου σε ώρα αιχμής, θα βάλει το ράδιο στο full τζαι θα χορέψει μες στο δρόμον. Τζαι έκαμεν το ο πελλός σου. ήταν πολλά ωραία. εγώ έβαψα τα μαλλιά μου κότζινα αν αναρωθκιέστε.
- Δεύτερον έτος. Βραδιά ομίλων. Η παρέα, εννοείται, στον Όμιλον Ψυχολογίας (πόσην ψύχωσην είχαμεν ρε παιδί μου;) . Η Μ. έχει τη φαεινή ιδέα να κάμουμεν παντς για τη βραδιά, μάλλον εν σαγκρια που εκάμαμεν, με κρασιά τζαι φρούτα. ΘΘυμούμαι ήταν χάλιν μαύρον εν τω μεταξύν, αλλά ούλλοι οι φοιτητές ήπιαν το τζαι είπαν μας τζαι μπράβο. ΘΘυμούμαι ώσπου να το πάρουμεν εσιωνόστηκεν μες το αυτοκίνητο της Μ. που εβρώμαν κρασίν τρεις μέρες. Ήταν ωραία νύχτα τζείνη πάντως.
- Επιλεγόμενον μάθημαν Γερμανικός κινηματογράφος. Εγώ τζαι η Μ. να πιαίννουμεν κάθε Τετάρτην απόγευμαν στην Παλιά Λευκωσία για μάθημα σε έναν πολλά ωραίο χώρο προβολών. Εθορούσαμεν ταινία τζαι μετά εσχολιάζαμεν. Το πιο άπαιχτον μάθημαν του πτυχίου. ΘΘυμούμαι η εργασία μας ήταν για τον Βιμ Βέντερς τζαι εβρεθούμασταν με τη Μ. σπίτι μου, ήταν τζαι χειμώνας, με κουβέρταν στον καναπέ, τζαι με ποπ-κορν να θορούμεν τες ταινίες του. Αγαπώ τον Βέντερς που τότε τζι ας έσιει τζείνον το Αγγελοπουλικόν, που πάει πάει πάει....
-Πρώτον έτος. Πρώτον εξάμηνον. Άκου τωρά τι θυμήθηκα. Πάρτυ καλωσορίσματος στο γρασίδι. Κάποια παράταξη, ο Αγώνας αλόπως, φέρνει το Φοίβο Δεληβοριά. Πολλούς φακκά τους, εμέναν αρέσκει μου, συνήθως. έσιει πολλύν κόσμον τζαι κάθουνται ούλλοι χαμέ στο γρασίδιν τζι ο Φοίβος κατεβαίνει που την σκηνή τζαι τζείνος στο γρασίδιν τζαι τραουδά. Καμιά σχέση με συναυλία. Πολλά παρεΐστικη φάση. Καθούμαστεν χαμέ με τη Μ. ακριβώς πίσω που έναν τύπο θεόρατο, ο οποίος κάθεται μόνος του, πίνει μπύρες τζαι στοιβάζει τα τενεκεδάκια. Σιγά σιγά τα ττενεκκούθκια να κάμνουν βουνόν μπροστά του τζι εμείς να κάμνουμεν χάζιν. Τότε φυσικά εν εξέραμεν ότι τούτος ο τύπος θα γίνετουν θρυλική μορφή του Πανεπιστημίου. Εν αγνοία ονόματος εβαφτίσαμεν τον ο "πίνω μπύρες" από το τραγούδι "και πίνω μπύρες, πίνω μπύρες, πίνω μπύρες" (μαντέψετε ποιος το εσκέφτηκε). Φυσικά μετά εμάθαμεν ότι έσιει άλλον παρατσούκλιν, εν ο γνωστός μας Δούκας, εμάθαμεν τζαι το αληθινόν του όνομαν. Μεν σου πω εγνωρίσαμεν τον τζιόλας. Εν του το είπα φυσικά τούτον ούλλον, εκτίθεμαι αυτή τη στιγμή, αλλά εν πειράζει.
- Στο Εναλλάξ μια συμφοιτήτρια (η πιο μεγάλη ροκού που επέρασεν που το τμήμαν Ψυχολογίας) παίζει με το συγκρότημάν της ροκ, εν θθυμούμαι πότε ήταν τούτον. Πολλά ωραία νύχτα. Επαίξαν τζαι πέρσι, αλλά εν ήταν τόσον ωραία, γιατί η συμφοιτήτρια επέρασεν με τον καιρό που τη ροκ στην death metal/black metal, ιντα μπου την λαλούν, τζείνην ολάν που ακούεται μια απόκοσμη φωνή τζαι μιλά για σατανάες τζαι θανάτους τζαι ξέρω γω. Εσκιάχτηκα η γεναίκα.
Το ποστ άρχισεν να γίνεται τεράστιον τζαι εσείς να βαρκιέστε, γι' αυτόν σταματώ δαμέ. Μπορεί για κάποιους τούτα ούλλα να μεν έννεν τζαι πολλά ουάο, να μεν εν πολλά άγρια πράματα (εν σας τα λαλώ τζείνα:)), να μεν εκάμαμεν πολλά εναλλακτικά πράματα. Το βασικόν σημείον του πόστ νομίζω εν τέλει εν ότι όπου τζαι νασαι, άμαν έσιεις φίλους τζι ανθρώπους να μοιράζεσαι πράματα, περνάς καλά. Τζαι τούτον είχα το στο UCY, μπορεί ναν θκυό πλάσματα, αλλά εγινήκαν οικογένεια, όι μαλακίες. Ίσως τούτος ακριβώς ο παραλογισμός του UCY να μας φέρνει ακόμα πιο κοντά. Τζαι η φοιτητική φάση, εν η καλλύττερη, όπου τζι αν είσαι, ακόμα τζαι στο Πανεπιστήμιον Κύπρου.
Με αγάπη. (όχι της Ελίτας, τη δική μου)
Τετάρτη 6 Μαΐου 2009
Στου παραδείσου τα μπουζούκια
Η Ερυκίνη σας εχτές εφάτσηισεν τα ούλλα τζαι επέρασεν περίπου 6 ώρες με τες κολλητές Μ.#3 και Σ. (φίλες που το σχολείον, ξέρω τες τι μισή μου ζωή, οικογένεια, τέλος) γιατί υπάρχει και έρως και όπου υπάρχει έρως, υπάρχει και ξεφτίλα χωρίς τέλος (το ηθικό δίδαγμαν της ημέρας τούτον) και όπου υπάρχει ξεφτίλα χωρίς τέλος, υπάρχουν κολλητές, ένας ώμος για να κλάψεις και τέτοια μελοδραματικά.
Τζαι αφού εκλάψαμεν τζι εκάμαμεν πλάκαν με την κατάστασην καμπόσον, επιάσαμεν θέματα μεταφυσικά διότι Μ.#3 και Σ. κοπέλλες, όχι ακριβώς θρησκευόμενες, αλλά που πιστεύουνε στο Θεό βαθιά, σε πλήρη αντίθεση με την υποφαινόμενην, αλλά πάλε κάμνω τες παρέαν.... Παραθέτω αυτούσια την κορύφωση του παραλογισμού....
........ (έχει προηγηθεί συζήτηση για το θάνατο και τις near death εμπειρίες που ακούσαν οι κόρες, εγώ σιωπώ)......
Μ.#3 : Πρέπει πάντως ναν ωραία τζιαμέ (στον Παράδεισο)
Σ. : πάρα πολλά ωραία όι απλά ωραία. Αλλά έχω απορίαν, άμαν πάεις, τι κάμνεις τζιαμέ; Απλά είσαι;
Μ.#3: Ναι, απλά βρίσκεσαι σε τζείνην την κατάστασην.
Σ. : Ε, καλάν εν κάμνεις τίποτε; Εν βαρκέσαι;
Ερυκίνη: Εν νομίζω να έσιεις αίσθησην του χρόνου άμαν πεθανίσκεις (δαμέ εν το σημείον που πάω με τα νερά τους, γιατί είπαμεν έρως και ξεφτίλα χωρίς τέλος. έννεν κατάλληλη φάση για να διαφωνήσω)
Σ: Ε, τζαι αίσθησην του χρόνου να μεν έσιεις εν αιωνιότητα τα ευλοημένα, εν βαρκέσαι;;; (συνεχίζει μόνη της) φυσικά εννά έχουν δουλειές φαντάζουμαι. εάν ο κάθε ένας που μας έσιει φύλακαν άγγελον τότε εννά έχουν δουλειάν να μας προσέχουν, έννεν;;;
Μ. #3: νομίζω η ζωή τζιαμέ εν σαν τη ζωήν κάτω, απλά χωρίς ύλην. ου μάνα μου (ξαφνική συνειδητοποίηση). Τζαι χωρίς σεξ.
Σ. : Τζαι χωρίς χρήμα.
Η Ερυκίνη σας : τζαι χωρίς φαΐν......
Σ. και Μ. #3: ταυτοχρόνως έναν επιφώνημαν απογοήτευσης (είμαστεν του φαγιού στην παρέαν τι να κάμουμεν;;)
Το πόσον χάζιν τες κάμνω δε λέγεται. Με έχουν διαβεβαιώσει ότι παρά το γεγονός ότι δεν πιστεύω στο Θεό, ο καλός παππούλης θα με συγχωρέσει άμα πεθάνω και θα με βάλει στον παράδεισον για να κάμνουμεν παρέαν. Η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά.
Τζαι αφού εκλάψαμεν τζι εκάμαμεν πλάκαν με την κατάστασην καμπόσον, επιάσαμεν θέματα μεταφυσικά διότι Μ.#3 και Σ. κοπέλλες, όχι ακριβώς θρησκευόμενες, αλλά που πιστεύουνε στο Θεό βαθιά, σε πλήρη αντίθεση με την υποφαινόμενην, αλλά πάλε κάμνω τες παρέαν.... Παραθέτω αυτούσια την κορύφωση του παραλογισμού....
........ (έχει προηγηθεί συζήτηση για το θάνατο και τις near death εμπειρίες που ακούσαν οι κόρες, εγώ σιωπώ)......
Μ.#3 : Πρέπει πάντως ναν ωραία τζιαμέ (στον Παράδεισο)
Σ. : πάρα πολλά ωραία όι απλά ωραία. Αλλά έχω απορίαν, άμαν πάεις, τι κάμνεις τζιαμέ; Απλά είσαι;
Μ.#3: Ναι, απλά βρίσκεσαι σε τζείνην την κατάστασην.
Σ. : Ε, καλάν εν κάμνεις τίποτε; Εν βαρκέσαι;
Ερυκίνη: Εν νομίζω να έσιεις αίσθησην του χρόνου άμαν πεθανίσκεις (δαμέ εν το σημείον που πάω με τα νερά τους, γιατί είπαμεν έρως και ξεφτίλα χωρίς τέλος. έννεν κατάλληλη φάση για να διαφωνήσω)
Σ: Ε, τζαι αίσθησην του χρόνου να μεν έσιεις εν αιωνιότητα τα ευλοημένα, εν βαρκέσαι;;; (συνεχίζει μόνη της) φυσικά εννά έχουν δουλειές φαντάζουμαι. εάν ο κάθε ένας που μας έσιει φύλακαν άγγελον τότε εννά έχουν δουλειάν να μας προσέχουν, έννεν;;;
Μ. #3: νομίζω η ζωή τζιαμέ εν σαν τη ζωήν κάτω, απλά χωρίς ύλην. ου μάνα μου (ξαφνική συνειδητοποίηση). Τζαι χωρίς σεξ.
Σ. : Τζαι χωρίς χρήμα.
Η Ερυκίνη σας : τζαι χωρίς φαΐν......
Σ. και Μ. #3: ταυτοχρόνως έναν επιφώνημαν απογοήτευσης (είμαστεν του φαγιού στην παρέαν τι να κάμουμεν;;)
Το πόσον χάζιν τες κάμνω δε λέγεται. Με έχουν διαβεβαιώσει ότι παρά το γεγονός ότι δεν πιστεύω στο Θεό, ο καλός παππούλης θα με συγχωρέσει άμα πεθάνω και θα με βάλει στον παράδεισον για να κάμνουμεν παρέαν. Η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά.
Κυριακή 3 Μαΐου 2009
Viagra
Ε, τζαι που λαλείτε. Κάμνω πάρα πολύ χάζι τες διαφημίσεις του Viagra, Cialis τζαι τέθκοια τέλοσπάντων για penis enlargement που κατά καιρούς κατακλύζουν το email μου. Εν ξέρω γιατί μου τες στέλνουν εμένα, νομίζω εν πολλά διακριτά θηλυκόν το όνομαν μου, εν εύκολον να φανταστεί κανείς ότι εν έχω πέος, νομίζω. Το εντυπωσιακόν με τούτες τες διαφημίσεις εν ότι έχουν πολλήν φαντασίαν τζαι δημιουργικότητα. Πράμαν που φαίνεται που τους συγκλονιστικούς πραγματικά τίτλους:
σόρυ εννά κάμω τζαι μετάφρασην: I was just saying how funny i find all the penis enlargement ads i have been getting in my email. they are very creative as you can tell by their titles:
(Thank God i dont know any French people cause then this would not be a blog, it would be Eurovision).
σόρυ εννά κάμω τζαι μετάφρασην: I was just saying how funny i find all the penis enlargement ads i have been getting in my email. they are very creative as you can tell by their titles:
(Thank God i dont know any French people cause then this would not be a blog, it would be Eurovision).
- You want to impress your girlfriend?
- Ιf your boy refuses to stay, add some chemical and herbal strength in it!
- Perfection is when you know that you can have any women.
- Show her what real man can do in bed.
- Now you can glide on your women with real pride.
- Give her a night she will never forget.
- Change your member once and enjoy ir for the rest of your life.
- With your small tool you can satisfy only Asian women?
ποιος τα σκέφτεται ρε παιδί μου;;;
Παρασκευή 1 Μαΐου 2009
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)