Εμπήκεν ο Σεπτέμβρης για τα καλά. Πολλά πράματα έχω τούτον τον μήναν να θθυμούμαι, ανάμεσά τους τζαι κάτι που εξέχασα (ένας νους χειμώναν-καλοτζαίριν που λαλεί τζαι ο Πατέρας, τι καρτεράς;) . Η εκδίκαση της έφεσης στην ιστορία με τους δέκα αστυνομικούς εν τούτον τον μήναν. Σε λλίες μέρες δηλαδή. Ας εν καλά οι ALERT τζι αθθυμίζουν μας.
Αθθυμίζουν μας με τακτές ανακοινώσεις τζαι εκδηλώσεις. Όπως τούτην που εννά γινεί την Παρασκευή στη Φανερωμένη κατά τες 6 νομίζω.
Εισηγούμαι να πάτε. Εγώ πάντως εννά πάω. Όι γιατί ούτως ή αλλιώς γουστάρω την περιοχή Φανερωμένης τζαι γιατί εννά έσιει μουσικήν τζαι τέθκοια, αλλά γιατί αρνούμαι να αφήκω τούτην την υπόθεσην έτσι. Αρνούμαι να την ξιάσω, αν τζαι εν πολλά εύκολο με τόσα τζαι τόσα που γίνουνται κάθε μέρα, μικρά τζαι μεγάλα. Αλλά αντιστέκουμαι. Γιατί τούτη η λήθη εν τζείνον στο οποίο ποντάρουν οι άρχοντες (τζείνοι που άρχουν δηλαδή, όι που έχουν αρχοντιά). Εννά ξεχάσουμεν με τον τζαιρόν γι' αυτόν εν οκ. Μπορούν να κάμουν οτιδήποτε.
Εν θα ησυχάσω αν δεν τιμωρηθούν, με κάποιον τρόπον τούτοι. Εν γίνεται να την φκάλουν λάδιν. Τζαι καίγουμαι όι επειδή ξέρω τα πλάσματα που εφάαν το ξύλο, γιατί σημαίνει για μέναν προσωπικά κάτι τούτη η συγκεκριμένη υπόθεση, αλλά γιατί είμαι ψυχολόγα τζαι αν εν έναν πράμαν που έμαθα καλά που τον συμπεριφορισμόν εν ότι αν θέλεις να μειώσεις την πιθανότηταν να επαναληφθεί μια συμπεριφορά πρέπει το άτομον που την κάμνει να λάβει τιμωρίαν ή έστω να μεν λάβει ενίσχυση. Τζαι το να κάμνεις κάτι τέθκοιον τζαι μετά να σε προστατεύσουν οι νόμοι τζαι το σύστημαν εν ενίσχυση. Μεγάλη ενίσχυση.
Γι' αυτόν θέλω να γινεί κάτι. Για να τιμωρηθούν έστω τζαι μια φορά. Για να υπάρχουν λλιόττερες πιθανότητες να συμβεί κάτι τέθκοιον ξανά. Τζαι για να τους δείξουμεν ότι άμαν θέλουμεν μπορούμεν να επηρεάσουμεν τα πράματα, εμείς, οι πολίτες. Για να τους δείξουμεν ότι εν το αφήκαμεν να πάει, ότι εν αδιαφορούμεν, ότι είμαστεν τζιαμέ. Όξυπνοι, τζι όι τζοιμισμένοι.
Ελπίζω να σας δω τζιαμέ. Τζι ελπίζω να δω πολλούς τζαι διάφορους, όπως τζαι στες προηγούμενες εκδηλώσεις του ALERT. τούτον έννεν κουβέντα που πρέπει να περιοριστεί σε μιαν ομάδαν ατόμων, εν κρίμαν να περιοριστεί σε μιαν ομάδαν ατόμων.
4 σχόλια:
Δυστυχώς, εν κύπρος. Η ιστορία διδάσκει οτι εννα φκούν κούππα άπαννη.
εν έσιει σχέση.
εμείς τσιαμέ ελιές τζαι τερατσιές πάνω στον ρότσον τους που λαλεί τζαι ο μόντης-μέσω αντιφωνητη :p. εν θαν πάντα έτσι-αποδεικνύει το εξίσου η ιστορία. τζαι ενεν μόνο το φυσικό ξετυλιγμα εν τζαι η δική μας προσπάθεια, έστω παρουσία, λόγος.
@διάσπορος
φίλε, τρεις λέξεις απαγορεύουνται σε τούτον το βλογ, "εν" "Κύπρος" "δαμε". έτσι θα συμφωνήσω με τη Χέλεν, εν θαν πάντα έτσι. το να μαθαίνεις που την ιστορίαν εν μεγάλον πράμαν τζαι το να την ξεπερνάς επίσης. Τζαι αν δεν το καταφέρουμεν ποττέ εν σημαίνει ότι εννά σταματήσουμε να προσπαθούμεν να την αλλάξουμεν.
http://paintitmoonlight.blogspot.com/2009/09/alert.html
eto to comment pou ithela na kamw, ektenestera.... xekina i guess pou to "en kypros dame" pou eipe o diasporos j paei sto :ti tha pei re koumpare mou tounto 'en kypros dame' je laloume to synexeia?".Eimaste toso axristoi? e, elpizw oi!
Δημοσίευση σχολίου