Γενέθλια

Ακου τωρά κουβέντα. Σπίτιν μου γενέθλια παραδοσιακά εν γιορτάζουμεν. Είμαστεν λλίον παράξενη οικογένεια τι να κάμουμεν;

Βασικά εν που τότε που εν ήμασταν πλέον μωρά για να μας κάμνουν οι γονιοί μου πάρτυ με τούρτα (του αρφού μου σταθερά το τριφύλλιν της Ομόνοιας, εμέναν τζείνον το σοκολάτα που μέσα, σοκολάτα πόξω, σοκολάτα παντού) τζαι σαντουιτσούθκια τριγωνικές φέτες με χαμ και τυρί, τζαι μπαλόνια, τζαι μαλακιούλες για τα μωράκια τυλιμένες σε εφημερίδαν, εσταματήσαμεν να γιορτάζουμεν σπίτι γενέθλια.

Δηλαδή περίπου που τα 11-12 μου. Βασικά οι μέρες των γενεθλίων θεωρούνται σπίτι μου ως μέρες σαν όλες τις άλλες, τίποτε το σημαντικόν. Γι' αυτόν τζαι έτυχεν μερικές φορές να ξεχάσω ότι έχω γενέθλια. Τζαι εγώ τζαι η υπόλοιπη οικογένεια. Ο Ιρλανδός φίλος μου λαλεί ότι τούτον μιαν μέραν θα το λαλώ στον ψυχίατρον τζαι ο ψυχίατρος θα πει "ααα έτσι εξηγούνται όλα...", αλλά τον αγνοώ. Εν είχα ποττέ κανέναν ιδιαίτερον πρόβλημαν που εν εγιόρταζα γενέθλια. Ήμουν λλίον καταθλιπτική έφηβη εν η αλήθκεια τζαι εν μου αρέσκαν τζαι πολλά τα παναϋρκα. Εκόφταν με τα δέντρα που επεθανίσκαν στον Αμαζόνιο, τα μωρά στην Αφρικήν που πεινούν, τζαι ο κόσμος που εν απαίσιος τζαι μαύρος, ξέρετε τωρά. Εφηβεία.

Όταν εμεγάλωσα, τζι εμπήκα στο Πανεπιστήμιον, εξεκίνησα να γιορτάζω γενέθλια. Με την παρέαν μου δηλαδή. Στην αρκήν γιατί οι κολλητές Μ. και Μ.#2 εβρίσκαν το πολλά ανώμαλον να μεν γιορτάζω γενέθλια, μετά γιατί σιγά-σιγά εσυνήθισα τζι εγώ την ιδέα. Αλλά ως τζιαμέ. Σπίτιν μου πάλε εν εγιορτάζαμεν τα γενέθλια μου.

Ε, φέτος οι γονιοί μετά αδελφού εκάμαν μου έκπληξην με τούρταν σοκολάταν που πάνω, καραμέλαν, ξηρούς καρπούς τζαι παγωτό βανίλλια που μέσα (τα γούστα μας εβελτιωθήκαν προφανώς με το πέρασμα του χρόνου). Κανονικότατα, κεράκια, φωτογραφίες και τα ρέστα. Τζαι εν νομίζω ότι εν επειδή εγίνηκα 25 (έναν τέταρτον του αιώνα, το μισόν του 50, half way to 30 που τα είκοσι), αλλά μάλλον επειδή φεύκω από την οικογενειακήν εστίαν λίαν συντόμως.

Με το που είδα την τούρταν ένιωσα μιλούμεν τόοοσον σκατά που στην πρωινήν μου συζήτησην με τη Μητέρα στην ερώτησην "Εν θα στεναχωρηθείς που εννά φύεις τζαι εν θα μας θορείς;" απάντησα "Να σου πω την αλήθκειαν μου όι".

Γαούρα. Είμαι μια γαούρα. τι είμαι; Γαούρα (= γαιδούρα).