Ride to the moon (Στη Μόσχα, αδελφές μου στη Μόσχα)

Τζαι μετά που μέρες που βασανίζουμαι, ιδού τα αποκαλυπτήρια, για να καταλάβετε τζι εσείς τι εσημαίναν τα προηγούμενα πόστ.

Καταρχήν ευχαριστώ όλους πραγματικά που εβοηθήσετε, εκάμετε ότι εμπόρετε δηλαδή να βοηθήσετε στη λήψη αποφάσεων. Χρειάζομαι όντως έναν στρατόν που μπλόκκερς για να πάρω μιαν απόφασην.

Λοιπόν, που λαλείτε, η Μαρία έθεσεν το πολλά καλά στο σχόλιον της το δίλημμαν ήταν όντως το φεγγάριν vs τα κουπέπια με το κολοκάσιν. Τζαι μεν γελάτε γιατί το κολοκάσιν με τα κουπέπια είναι ένα λαχταριστό φαί, το αγαπημένον μου μαζί με τους κιοφτέδες. έτσι το θέμαν εν σοβαρόν.

Όσο για το φεγγάρι, καμία υπερβολή. Η Μαρία εν είσιεν ποιητικόν οίστρον.

Όντως.

Επειδή κανένας κυπραίος άντρας εν εδεήθηκεν ποττέ να μου φέρει τον ουρανόν με τ' άστρα, αποφάσισα να ξενιτευτώ τζαι να έβρω έναν που να μπόρει ρε παιδί μου. Γιατί μεν νομίζετε θέλει τζι ο αστροναύτης τον ψυχολόγον του. Τζαι αφού μπορώ να είμαι εγώ ο επιστήμονας που θα κάμει ψυχολογίαν του διαστήματος, γιατί να μεν το επιδιώξω;

Έτσι έκαμα αίτησην. Σε τζείνον το πανεπιστήμιον στο Βέλγιο που στέλνει έναν ψυχολόγον ερευνητήν κάθε τρεις τζαι λλίον να πάει να βρίσκει τους αστροναύτες τζαι να κάμνει αξιολόγησην της συναισθηματικής τους κατάστασης. Όι μεν ανησυχείτε εν θα παέννω στο διάστημαν να βρίσκω τους αστροναύτες, αλλά στη γη, τζαι συγκεκριμένα στη Μόσχα, στη Μόσχα, αδελφές μου, στη Μόσχα (Να σας παίξω λίγο;).

Τωρά ξέρω τι λαλείτε που μέσα σας καλά εν τέλεια πελλή τούτη η Ερυκίνη, ανάμεσα στους αστροναύτες τζαι στα κουπέπια, σκέφτεται τα κουπέπια; Να είσαστεν λλίον επιεικής παρακαλώ, τζαι να μεν βιαστείτε να με κρίνετε που το σκέφτηκα διπλά τριπλά τζαι τρίδιπλα. Τζαι που τελικά απέρριψα τους αστροναύτες. Γιατί δεν ξέρετε όλες τις λεπτομέρειες.

Γιατί αγαπητέ μου αναγνώστη υπάρχει τζαι σκοτεινή πλευρά στο φεγγάρι, the dark side of the moon που λαλούσιν. Τζαι το dark side of the moon φίλε μου μπορώ να σας το περιγράψω με μια μόνο λέξη, μαθηματικά. Πολλύν μαθηματικόν, αλά πολλύν. Τζαι πολλύν modeling (όι τζείνον που πάεις πάνω κάτω στην πασαρέλλαν, αλλά τζείνον που γράφεις εξισώσεις σε πρόγραμμαν τζαι ξέρω γω τι). Ξέρω τι εννά πεις. Σιέσισσα, εφοήθηκεν λλίους αριθμούς. Φίλε τζαι εσύ εννά εφοάσουν εάν είσιες να κάμεις μαθηματικά που το Λύκειον (τζαι στο Λύκειο να σου έκαμνεν τρία χρόνια μάθημα ένας καθηγητής με το παρατσούκλιν Πάολο, από παλιά βραζιλιάνικη τηλενουβέλα το παρατσούκλι, που αντί να κάμνει μάθημα ετζοιμάτουν πάνω στην έδραν).

Να' μαι ειλικρινής εν επολλοβοήθηκα τα μαθηματικά, ότι εν θα τα καταφέρω, είμαι σπιριθκιά αφτούμενη λαλεί ο Πατέρας, πιάννω τα γλίορα με λλία λόγια. Το θέμαν εν " Θέλω να περάσω τα υπόλοιπα 4 χρόνια της ζωής μου κάμνοντας έναν διδακτορικόν με έτσι περιεχόμενον;". Τζαι η απάντηση εν όι, εν γουστάρω τα μαθηματικά τζαι τα μοντέλα τζαι την στατιστικήν για προχωρημένους. Τζι αν θα το έκαμνα εννά το έκαμνα απλά τζαι μόνον για να αποδείξω στον εαυτόν μου ότι μπόρω, για την πρόκλησην με λλία λόγια. Αλλά που την άλλην, οι αστροναύτες; το διδακτορικόν; το βέλγιον; η ζωή; η ευκαιρία; να το αφήκω να πάει;

Τζαι η απάντηση ήρτεν που το πανεπιστήμιον το ίδιον. Εν ξέρω πόσοι φοιτητές γίνουνται δεκτοί σε πιο πολλές θέσεις που τζείνες που εκάμαν αίτησην, αλλά επειδή εγώ είμαι τζαι γαμώ τες φοιτήτριες (τζαι κούκλα τζαι έξυπνη εν ξέρω αν σας το είπα), επροσφέραν μου τζι άλλην θέσην χωρίς να κάμω αίτησην. Τζαι που τους αστροναύτες στέλνουν με σε τζείνους τους τύπους που εν άρρωστοι, αλλά εν έχουν τίποτε, τζείνους με τα ψυχοσωματικά με λλία λόγια. Αστροναύτες ή άρρωστοι; Με φόβον τζαι χωρίς πάθος, να πω την αλήθκειαν μου, οι άρρωστοι.

Έτσι σε λλίον τζαιρόν τζαι για τέσσερα χρόνια θα σας γράφω πόστ που το Βέλγιον, όχι διαστημικά δυστυχώς ή ευτυχώς, αλλά σκέτα βελγικά.

Εν ξέρω αν επήρα τη σωστήν απόφασην.

Κατακρίβειαν τωρά που σας το περιγράφω, φαίνεται μου τόσον εντυπωσιακόν τζαι ουάου τζαι μοναδικόν τζαι γαμάτον τούτον με τους αστροναύτες, που σαννα τζαι μετανοιώνω που έκατσα τζαι έκαμα λίσταν με υπέρ τζαι κατά τζαι αποφάσισα με τη λογική μου.

Λαλείς να προλαβαίνω να αλλάξω γνώμην; Εννά φανώ πολλά σαντανωμένη άμαν τους πω σε διάστημαν μισής ώρας ότι εμετάνωσα;

ΥΓ: προς όλους τους γνωστούς μου, μεν αναρωτηθείτε "γιατί εν μας το είπε". Δεν είπα τίποτα σε κανέναν για τη θέση, εσκόπευκα να σας το ανακοινώσω που κοντά μόλις είχα απάντησην, αλλά όι πιο πριν. Τζαι ελπίζω να μεν θιχτεί κανένας. Σκεφτείτε μόνον ότι ούτε οι γονιοί μου εν το ξέραν. Ακόμα δηλαδή εν ξέρουν ότι εδέχτηκα τη θέση. Εννά τους το ανακοινώσω σιγά σιγά γιατί εν τζαι σε ηλικίαν για καρδιακά, εγκεφαλικά τζαι τέθκοια, μεν έχουμεν δράματα. Το παραϊατρικό προσωπικό να ετοιμάζεται παρακαλώ.