Τίποτε, να τελειώσει να φεύκει. τζι ας ήταν η εφτομάδα του international dinner party (εκάμαμεν κολοκυθοκεφτέδες τελικώς, το απόλυτο σουξέ της βραδιάς). τζι ας ήταν η εφτομάδα που έβρεξεν στην κύπρο που ταλήθκεια επιτέλους. Τίποτε να έρτει το αύριο να τελειώνει να φεύκει.
έχουμε και λέμε μέσα σε μια εφτομάδα εμάθαμεν για:
2 θανάτους ηλικιωμένων ατόμων σε αυτό τον κόσμο
2 εγχειρήσεις συγγενών μου
2 εισδοχές της πολυαγαπημένης (τζαι απίστευτα μελό, Καλημέρα Ζωή και Λάμψη μαζί) γιαγιάς μου στες Πρώτες Βοήθειες τζαι οριστική παραμονή της στο νοσοκομείο
2 καρκίνους (άσχετα πλάσματα σε μένα)
εξέχασα τίποτε άλλον? τούτα νομίζω....
όποτε χτυπά το τηλέφωνο εν θέλω να το απαντώ πιον. άτε να φύει τζαι κανεί.... μια πιο χαρούμενη εφτομάδα την επόμενη φορά....
4 σχόλια:
Άμμαν είσαι μακρυλα γυρίζει σου παραπάνω...τζιαι γω τρέμω άμμαν χτυπήσει το τηλέγωνο σε ώραν λλίον άσχετη... κουράγιο τζιαι αυριον να μας μπεί καλλίτερη ευτομάδα...
σεκοντάρω το "άμαν είσαι μακρυά". Έν έσιει σιειρόττερο πράμα που τζιείντο τηλέφωνο άμα πιάσεις κακά νέα, καρτεράς ούλλα τα επόμενα ναν κακά. Ας όψεται η ξενιθκιά.
Εγώ τούτο φοούμαι το ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ που με πιάνουν. Άσε που πλέον σκέφτουμαι πως άμα εν το σκέφτουμαι, ΤΟΤΕ εν που έρκουνται ούλλα τα κακά τα νέα... Screws your brain...
υπομονή τζιαι εννα περάσει. Όπως είπεν η Ποστ τζιαι ο Διάσπορος, εν ακόμα σιειρόττερα άμαν είσαι μακριά.
Δημοσίευση σχολίου