τζαι σύμπτωσην η ίδια ημερομηνία που έφυεν ο Παπάζογλου (γέριμη 17 Απρίλη, να φύεις που το ημερολόγιο).
τούτη η μέρα που την εφοούμασταν. θυμούμαι μερικά χρόνια πριν που ήρτεν ο Μητροπάνος Κύπρον τζαι εν επίαμεν, ελαλούσαμεν ότι ήταν λάθος μας, ήταν τζαι άρρωστος, εν τζαι ξέρεις καμιά φορά. Η Μ. είπεν τότε (παραφράζω ότι θυμούμαι) "φαντάζεσαι να πεθάνει ο Μητροπάνος? τι εννά κάμουμεν?"...
έλα μου ντε... Ο κύριος Χρίστος σήμερα στο ράδιο, γιατί εν τζείνος που μου το είπεν, ήταν πολλά χάλια, άκουα τη φωνήν του, εκαταλάβετουν ότι έπνιεν έναν λυγμόν. όπως τζι εγώ (γιατί ήμουν τζαι δουλειάν).
Εν ξέρω αν εν που επέθανεν, ο Μητροπάνος άλλωστε εν αθάνατος (έννεν?), ή που νιώθω ότι ήρτεν έναν τέλος, δεν ξέρω ποιου πράματος ακριβώς, αλλά κάτι ετέλειωσε. Τζαι ειλικρινά δεν ξέρω τι θα κάμουμεν..
έθελα να βάλω έναν τραούδιν του. θα έβαλλα ίσως τη Ρόζα υπό κανονικές συνθήκες αλλά το πρώτο που μου ήρτεν στο νου ήταν τούτο...
Αιωνία του η μνήμη....
ΥΓ: Κύριε μητροπάνο θέλω να ξέρεις ότι δαμέ στην ξενιθκιά είσιεν κάτι φάσεις μοναχικές, που έβαλλα τα τραούθκια σου σερί στο ΓιουΤιουμπ τζαι έκαμνα κκέφιν που λέμεν, μόνη μου, τζαι ακόμα μεν το πεις σε κανέναν γνωστό μου να γινώ ρεζίλιν έσυρνα τζαι κανέναν γυρόν (τζι ας μεν ξέρω να χορεύκω, είμαι τζαι γεναίκα). Εννά σε πεθυμήσω. Αλλά πάλε εν τζαι φεύκεις που ταλήθκεια.
7 σχόλια:
Τζιαι εγώ το ίδιο - με το γιου τιούμπ...
κόρη τζαι δακάτω έτσι κάμνουμε..:)
σταθερή εικόνα...τζαι με τους φίλους το ίδιο, τζαι με τους δικούς το ίδιο, τζαι τελεια μονη μου...κλειστή η τηλεοραση, τρια πιατουθκια πας το τραπεζι, γιουτιουπ, ποτά,τζαι καφκαες μεταξύ "ελληνικου" ρεπερτορίου τζαι ξένου...:)
α,α,αχ...η μουσική εσιει εναν κλειδί, που δεν το εσιει τιποτε άλλο.
τζαι ποψε ετσι πρεπει...για το αντιο σε ενα λαϊκο ανθρωπο, μονο ετσι πρεπει να εν το αντιο.
Μια σημαντικη επισημανση.
Εν βαλλουμε κυριε-κυρια σε θανοντες
Andreas
17 Apriliou 2008 efige kai o Tokas...
@Κάτω ύδατα & Δυσ,
η δυσδαιμόνα έσιει δίκαιο. εν ο καλλύττερος τρόπος να του πουμεν αντίο. τζαι έτσι εν πάντα μες στη ζωήν μας, τζαι τζείνος τζαι οι άλλοι που εφύαν ούλλοι άρον άρον.
Η μουσική σίουρα κάμνει κάτι. τζαι ειδικά τούτη η δική μας, τα λαικά, τα ρεμπέτικα. όι ότι εν το κάμνουν τζαι άλλες μουσικές, αλλά υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που εγράψαν τζαι ετραουδήσαν τον πόνον του κόσμου. τον πόνον της αγάπης, της φτώσιας, του να έισαι έλληνας ακόμα. Μερικές φορές νομίζω μπορούμεν να νιώσουμε καποια τραούθκια τόσον πολλά που οι ξένοι εν θα μπορούσαν να καταλάβουν... τέλοσπάντων
@ Αντρέας
ουπς, συγγνώμην εν το έξερα να είμαι ειλικρινής. Ξέρεις τι? το κύριε/κυρία για μέναν εν πολλά σημαντική λέξη, εν πράμαν που κερδίζεται με την στάσην του άλλου. τζαι άμαν ο άλλος εν όντως κύριος/κυρία, μέσα μου εν πάντα έτσι. γιατί κάποιος να χάνει τούτον το αξίωμαν άμαν πεθανίσκει.
@Ανώνυμος
Νομίζω ήταν λλίον πιο μετά ο Τόκας. έψαξα το τζαι εν στες 27. ίντα μήνας ο απρίλης α?
είπα το ίδιο πράμα με τη φίλη σου, μετά τον καλό λόο. ένοιωθα τύψεις εχτές, σάννα τζαι έφταια εγώ.
εστεναχωρέθηκα πολλά.....
Ερυκινη μου τζιαι γω εν το ξερα τζι ακουσα το τυχαια.
Το κυριε - κυρια ακριβως τον ιδιο αντιχτυπο εσιει τζιαι σε μενα οπως τζιαι να μιλω τζιαι στον άλλο στον πληθυντικο.
Απλα μια επισήμανση ,πως το λαλούμε , συμβασης - τύπου.
Andreas
Δημοσίευση σχολίου