Κυριακή 28 Απριλίου 2013

The love train

Με την σχέση έτσι λέμεν το Eurostar γιατί για τους θκυό μας εν ακριβώς τούτον.

Προχτές που επερίμενα τζιαμέ στην έξοδο κάτι παραπάνω που 5 λεπτά, εσυνειδητοποίησα το για πρώτη φορά.

Πόσοι πολλοί είμαστεν.
Πόσα άλλα ζευγάρια αγκαλιάζουνταν μπροστά που τζείνην την πόρταν την αγαπημένη.
Πόσα φιλιά, πόσα βουρκωμένα μμάθκια, πόσες δημόσιες ιδιωτικές στιγμές.

Μπορεί να έφταιεν τζαι τζείνος ο τύπος που έπαιζεν πιάνο στη γωνιά εν ξέρω.

Αλλά εσκέφτηκα πως ευτυχώς ότι τζαι να γινεί σε τούτον τον κόσμον (ότι μα ότι τζαι να γινεί) εννά υπάρχουν πάντα ερωτευμένοι. Πάντα.

Τζαι τούτον εν μια κάποια ελπίδα.

ΥΓ: and a bit of Ella for those constantly parting lovers.  

1 σχόλιο:

Moonlight είπε...

Thanks για την αφιέρωση.
Έννα τα καταφέρουμεν κάπως ρε γαμώτο, εν μπορεί...