Η δική μας ΕΡΤ ?

Εχτές στο Βέλγιο έβρεσιεν (τι παράξενο) παρά την σχετική ζέστη. Ο τζαιρός εν επέτρεπεν πολλά πολλά που άποψην μετακινήσεων. Μέσα με καφεδάκιν. Εγώ λάττε (τρομάρα μου), ο παρέας ο Π (ακόμη περισσότεροι Κύπριοι στις Βρυξέλλες) με καφέ φραπέ επιμένοντας να δει ωσπου μπορεί να φτάσει η δημιουργικότητα του Βέλγου καφετζή που ιδέαν δεν έσιει το πως γίνεται ο φραπές.

Τελοσπάντων, αφήνω τες εισαγωγές το θέμαν εν σοβαρόν. Ο παρέας ο Π. που λαλείτε με τον οποίον άμα βρεθούμεν κόφκουμεν πππιιιιιιιιιιι κουβέντες να θέλεις, είπεν μου ανάμεσα σε άλλα κουβέντες που δεν εφτάσαν στα φκιά μου (τυχαίο; δε νομίζω. αφού θκιαβάσω φιλελεύθερον επίσημη προεδρική φυλλάδα, ίντα μπου καρτεράς;).

Ελάλεν μου που λαλείς, ότι κάτι παίζει με τα κανάλια. τζαι γίνουνται τζαι ούλλα μουλωχτά.
όπως το κατάλαβα:

καταρχήν, τα ιδιωτικά μας κανάλια εν έχουν ριάλλια να πιερώσουν την ιδιωτική τους ψηφιακή πλατφόρμα (εν τζαι καταλάβω πολλά που τούτα τα πράματα, έχουν πάντως μιαν τα ιδιωτικά τζαι μιαν το ΡΙΚ).

http://www.kathimerini.com.cy/index.php?pageaction=kat&modid=1&artid=135847&show=Y 

Τζαι τωρά πασκίζουν ούλλοι να δουν πως θα σωθούν τα ιδιωτικά κανάλια (γιατί αραγες σου?? επιάσαμεν εργολαβία το κράτος να σώζει ιδιωτικές επιχειρήσεις?? αν εν έτσι να τες σώσει ούλλες, όχι διακρίσεις, όχι δύο μέτρα και δύο σταθμά).

Ε τζαι ποια εν η λύση?? Να πιαν τα ιδιωτικά κανάλια την πλατφόρμα του ΡΙΚ που συμφέρει. Σωστά??
http://www.kathimerini.com.cy/index.php?pageaction=kat&modid=1&artid=136976&show=Y

Πράμαν που θα σημαίνει αν εκατάλαβα καλά, ότι το ΡΙΚ θα μεταφερθεί στην ιδιωτική, το κράτος θα πιερώννει για άδειαν της Βέλιστερ τζαι χμμμ.... το ΡΙΚ πλέον εν θα έσιει πρόσβασην ως τον Πύρκον Τηλλυρίας, αλλά οι γιαγιούδες θα μπορούν να θορούν τους Εφτά ουρανούς απρόσκοπτες. Σωστά?

http://www.kathimerini.com.cy/index.php?pageaction=kat&modid=1&artid=137030&show=Y

Τζαι ενώ η συγκεκριμένη κίνηση στην ουσία θα κοστίσει του φορολογούμενου (θα πιερώννουμεν ιδιωτικήν ψηφιακήν πλατφόρμαν να σώσουμεν τα ιδιωτικά κανάλια αν εκατάλαβες), ποτζεί τα φέρνουν, ποδά τα φέρνουν τζαι πάλε.... τσουπ φταιει η δημόσια τηλεόραση. Τζαι τζιαμέ που τα ιδιωτικά κανάλια φκάλλουν εν φκάλλουν τον μήνα, ο Χάσικος είπεν μας "το ΡΙΚ δεν κινδυνεύει να κλείσει", θέλει απλά νοικοκύρεμα τζαι να αποφασίσουμεν τι χαρακτήρα θα έσιει.

http://www.kathimerini.com.cy/index.php?pageaction=kat&modid=1&artid=137072&show=Y

Τι εννοεί ο ποιητής δεν ξέρω. Αφήνω το στην κρίση σας.
Έναν πράμαν ξέρω. Ο Χάσικος ΔΕΝ μπορεί να ασχολείται με το συγκεκριμένο θέμα. ΔΕΝ γίνεται. Πρέπει να πει υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων ας αναλάβει κάποιος άλλος.

Τζαι αν ο Χάσικος δεν το πει, πρέπει κάποιος άλλος να τον παύσει. ΔΕΝ γίνεται. Τούτον το πράμαν ΔΕΝ γίνεται.

Ακόμα τζαι σε μια γελοιότητα κράτους, έστω τζαι λλία προσχήματα, κάποιος, κάπου, κάποτε.

(Αλλά εννά μου πεις δαμέ ο ίδιος ο Πρόεδρος ομπρός στα μμάθκια μας πάει περίπατο με το τζετ το Ρώσου κολλητού του, ο Χάσικος μας επείραξεν;;)

Τζαι κατά τα άλλα καθούμαστεν τζαι συζητούμεν πελλάρες, πελλάρες, πελλάρες. Πόσον ζώα θεέ μου, πόσο ζώα. Γιατί ούλλα γίνουνται ομπρός μας, εν έχουμεν καμία μα καμία δικαιολογία ως λαός. Τούτα γίνουνται εν γνώση μας, αφήνουμεν τα τζαι γίνουνται.

Στην Κύπρο (3)

Πιο πολλά από ποτέ φέτος ένιωσα να μειονεκτώ στο θέμα το γλωσσικό. Ας πούμεν με το που μπαίνεις στο αεροδρόμιο νιώθεις το. Πρέπει να μάθω ρωσικά. Τα ρωσικά εν τα νέα αγγλικά.

Ως τζαι στα καραόκε του παραλιακού στη Λεμεσό (μεν νομίσετε εν πόξω που ερέξαμεν μόνον) είσιεν τρεις επιλογές στο τραούδι: ελληνικά, αγγλικά τζαι ρώσικα !!!

Λαλεί τζαι η σχέση, "εν έχουν οι κυπραίοι περιέργεια να μάθουν τι στ'ανάθεμα λαλούν τούτες ούλλες οι ταπέλλες? εγώ ήταν να σπάσω".

Ρώσικα τζαι κινέζικα. Εννά μου πεις, τι σε πειράζει? τα εγγλέζικα τόσον τζαιρόν εν σε επειράξαν, ούστ κρυφο-αμερικανάκι.

Εν ξέρω πειράζει με. Όι τόσον τα ρώσικα, ούτε καν οι ρώσσοι τζαι οι ρωσσίδες (σε αντίθεση με τη βελγίδα συνάδελφο που δεν της άρεσε η Κύπρος καθόλου φέτος γιατί συνάει άσιημον κόσμον είπεν τζαι εν θέλει να ξανάρτει).

Πειράζει με τζείνον το αίσθημαν που μου αφήνει ο τόπος μου τζαι οι άνθρωποι της (οι μεγαλοεπιχειρηματίες να ξιούμαστεν). Τζείνον το ελείψαν τα ριάλλια, οπόταν κάμνουμεν εκκαθάριση στοκ, πάρτε ότι θέλετε, όσα θέλετε, απλά πάρτε. Είμαι παράλογη λέτε?

Στην Κύπρο (2)

εθωρούσα παντού μα παντού ρε παιδί μου γραμμένο με σπρέυ, πάνω στους τοίχους, στες ταπέλλες, τα πεζοδρόμια (παντού λέμε) έναν AU.
AU AU AU.

Εν άντεξα τζαι ερώτησα τη φιλενάδα τη Μ.
Ερυκίνη: Μα τι εν τούτα ούλλα τα AU?? τι εννοεί ο ποιητής? australia? Καλά που πόθεν ως τα πόθεν εμείς τζαι η Αυστραλία??
Μ: Μα ποια Αυστραλία κόρη μου?? Εν Αpoel ultras που σημαίνουν τα αρχικά
Ε: ultras?? Σαν τες σερβιέττες???

(ναν καλά τα πλάσματα, εγέλουν 15 λεπτά)

Στην Κύπρο...

εγόρασα ποστ-καρτς πάλε.
Απορία.

Μα γιατί ούλλες μα ούλλες οι ποστ-καρτς της Κύπρου έχουν φωτογραφίες που σου διούν την αίσθηση ότι εν που το '70-'80 (τζαι πολλά είπα)??

Τούτες οι εταιρίες που τες κάμνουν εν εσκεφτήκαν να ανανεώσουν το υλικόν τους τα τελευταία 30 χρόνια καθόλου???

Διακοπές mode

Με τούτα τζαι με τζείνα εφκήκεν τζαι σε μας ο ήλιος.
Εφκήκαν τα καλοτζαιρινά για τα καλά που το αρμάρι μετά που κάτι μήηηηηνες.
Εφκήκεν τζαι ο λαός στα πάρκα τζαι τες πλατείες.
Εκάμαμεν τζαι το πρώτο μπάρμπεκιου της χρονιάς (ξαφνικό τηλεφώνημα Μάνας: έλα Ερυκίνη τι κάμνεις, πακετάρεις? Όι αφτέννω κάρβουνα τωρά, μιλούμεν ύστερα).

Εμπήκεν το καλοτζαίριν τζαι ο ήλιος τζαι το φως. Τζαι η χαρά.
Συνολική χαρά.
Πόσον χαρούμενους κάμνει τούτους τους ανθρώπους δαμέ ο ήλιος.
Μακάρι να ήταν τόσον απλόν λαλείς που μεσα σου.

Αύριο χαράματα κάμνω ίσως το τελευταίο μου ταξίδι Βρυξέλλες- Λάρνακα. Ίσως.
Ίσως τελευταίο τζαι ίσως να φτάσω λάρνακα, με έτσι πτήσεις που κανόνισα.
Εν ξέρω πως νιώθω με τούτο να είμαι ειλικρινής.
Εν παράξενο, έχω ακόμα 5-6 μήνες τζι όμως ούλλα αρκέψαν να έχουν μιαν εσάνς αποχαιρετισμού.

Στο γραφείο επίεν 2 η ώρα. με 1.5 ώρα διάλειμμα για σάντουιτς στο πάρκο τζαι παγωμένο καφέ. Αντί δουλειάς γράφω ποστ. Υποθέτω ο νους μου άρκεψεν ήδη να πετά για Κύπρο (σύντομα θα ακολουθήσει τζαι το σώμα, εκτός αν το σώμα καταλήξει Ρώμη, κανείς δεν ξέρει με την Σάιπρους).
Παράξενο πράμα. το συναίσθημα πριν τες διακοπές ακολουθεί πάντα την ίδια πορεία. Αρχικά κάπου στες 15 μέρες πριν εν πτωτική, δηλαδή αρνητικό. Άγχος (παραπάνω από ότι συνήθως), να κάμεις όσα πρέπει πριν να φύεις, τζαι σταθερά εν προλαβαίνεις. Τζαι κάπου στες 2-3 μέρες πριν το ταξίδι χτυπά έτσι απρόσμενα ο ενθουσιασμός τζι η προσμονή.

Ώσπου να κάμει το αεροπλάνον τζείνην την στροφή ξυστά πάνω που τη θάλασσα (ή έτσι νιώθεις ρε παιδί μου) πριν να προσγειωθεί.

Tot dan κοπέλια!! 

Ανυπόθετοι

Οι λόγοι που είμαστεν ανυπόθετοι ως λαός εν πολλοί.
Τζαι αναλόγως καταστάσεως φκαίνουν διάφοροι στην επιφάνεια.

Τες τελευταίες μέρες που λαλείτε είμαστεν ανυπόθετοι για θκυό λόγους.

Ο πρώτος εν που προσπαθούμε να πείσουμε την οικουμένη επί 35 χρόνια ότι θέλουμε να λύσουμε το Κυπριακό, ενώ ταυτοχρόνως με το που ανακοινώνεται ότι εννά παν για φαί στου Ντάουνερ τα κοπέλλια πιάννει τους ούλλους πανικός "ου παναγία μου άμπα τζαι λυθεί το κυπριακό όβερ σούγλας". Τζαι δυστυχώς τούτος ο πανικός δεν είναι καινούργιος. Τζαι αν η γελοιότητα της διγλωσσίας μας φτάνει τα επίπεδα της ανυποθετοσύνης, η εξωφρενική επιμονή μας στο "δεν είναι αυτό που νομίζεις"  φτάνει τα όρια της αηδίας (μπορεί να στείλει έναν άνθρωπο στο ψυχιατρείο για οικειοθελές ζουρλομανδύα).

Ο δεύτερος εν τζείνοι οι γνωστοί μου στο φατσοβιβλίο (επειδή εν πολλοκυκλοφορώ στο μέσο δεν το παρατήρησα ώσπου μου το είπεν ο παρέας ο Π. εχτές τζαι έψαξά το ενδελεχώς) που βάλλουν κάτι ποστ που λαλούν γιατί δεν πρέπει οι Κυπραίοι να δώκουμεν υποστήριξη στο λαό της Τουρκίας, επειδή πριν 40 χρόνια ο στρατός έκαμεν τζείνα που ξέρουμε ότι έκαμεν. Καταρχήν, είσαστεν ανυπόθετοι αν δεν μπορείτε να διαχωρίσετε το σήμερα που το παρελθόν, τζαι είσαστεν ανυπόθετοι αν δεν μπορείτε να διαχωρίσετε τους νεολαίους που εν στο δρόμο σήμερα (που ήταν αγέννητοι το '74) που τον Τουρκικό στρατό. Αλλά παραπάνω είσαστεν ανυπόθετοι αν νομίζετε ότι τούτοι οι άνθρωποι που εν στους δρόμους χρειάζουνται την υποστήριξη οποιουδήποτε κυπραίου. Οι Τούρκοι νέοι, χτυπημένοι κυπραίοι γνωστοί μου που κάθεστε στα καφέ αμέριμνοι, μια χαρά ένουν. Υπερασπίζουνται την πόλη τους, τα δεντρά τους, τζαι τα πάρκα τους, την ιστορία τους, την ελευθερία τους, τζαι τη ζωή τους. Καμίαν υποστήριξη που τζοιμησμένους δεν χρειάζουνται. Εν εμείς που χρειαζούμαστεν υποστήριξη (τεχνητή υποστήριξη θα έλεγα) που ξεπουλιέται ο φυσικός μας πλούτος σε Ρώσους, Κινέζους τζαι εγχώριους λαμόγιους, τζαι χάσκουμε υπερήφανοι γιατί πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι κέντρο θα είμαστε. Ενεργειακό, επιχειρηματικό, τουριστικό κλπ κλπ. Εν τζείνον που λαλεί η μάνα μου πρώτα φκαίνει η ψυσιή του πλασμάτου τζι ύστερα το χούιν. Με δεντρά θα μας εκόφταν, με θάλασσες, με τίποτε. Ριάλλια να έσιει η υπόθεση τζαι είμαστεν εντάξει.      

Ανυπόθετοι λαλώ σου.

ΥΓ: σε 4 μέρες είμαι στη νήσο τζαι όπως βλέπετε θκιαβάζοντας τα νέα καθημερινά εφόρτωσα καμπόσο. πως θα τα αντιμετωπίσω τούτα λάιβ ενι ξέρω (έχασα τζαι την ιώβια υπομονή μου τόσα χρόνια στα ξένα τζαι εν αντέχω). νομίζω μετά τες διακοπές εννά θέλω διακοπές.