Παρασκευή 27 Απριλίου 2012

Παρατήρησις (για τον Πολίτη πάλε)

Η εφημερίδα (που ακόμα θκιαβάζω διαδικτυακώς) Πολίτης εξήγησεν μας σήμερα γιατί δεν μπορεί να δημοσιεύσει τα ονόματα των βουλευτών που φοροδιαφεύγουν. Δεν έχουν ντοκουμέντα που να μπορούν να δείξουν στο δικαστήριο γιατί εν απόρρητα.

Παρόλα αυτά αν θυμούμαι καλά τότε με την απεργία των ελεγκτών (μεν νομίζετε ότι έχω κόλλημαν μαζίν τους τζαι πάω τους), δεν διστάσαν να δημοσιεύσουν ονόματα τζαι απολαβές ελεγκτών (δεν ξέρω σίουρα γιατί εν πιάννω την έντυπη μορφή, απλά ελάλεν το στο διαδικτυακόν τους), πράγμα που τότε μου είσιεν κάμει συγκλονιστική εντύπωση για το πως χειρίστηκαν τέτοια προσωπικά δεδομένα.

Θκυό πράματα παίζουν:
α) ή που τζείνοι στον Πολίτη έχουν μιαν ιδιαίτερη ευαισθησία στα προσωπικά δεδομένα των πολιτικών μας, αλλά όι στον απλόν πολίτη
ή β) το κράτος λειτουργεί με δύο μέτρα, δύο σταθμά τζαι έσιει τα στοιχεία κάθε φορολογούμενου πολίτη φάτσα φόρα, όποιος θέλει θορεί τα, αλλά κρατά απόρρητα τζείνα των βουλευτών.

άιδεργουέι, αν είσαι απλός πολίτης σε τούτον τον τόπον, έφας την.

3 σχόλια:

Παύλος είπε...

Παίζει οι απολαβές να μην θεωρούνται προσ. δεδομένα ενώ οι φορολογικές δηλώσεις να είναι. Εξ'άλλου οι μισθοί των κλιμάκων στο δημόσιο δεν είναι απόρρητα, εύκολα μπορούν να υπολογιστούν για τον κάθε ένα με λίγη έρευνα.

Το σίουρον είναι ότι βρίσκεις παραπάνω αξιοπρέπειαν στον εμετόν μεθυσμένου τουρίστα παρά στη Κυπριακή βουλή...

Δέσποινα είπε...

Και στην Ελλάδα έτσι ακριβώς γίνεται.
Θυμάμαι ειδικά μια περίπτωση που μία κυρία είχε βγει σε δελτίο ειδήσεων επώνυμα και δείχνοντας το πρόσωπό της για να διηγηθεί πώς κατήγγειλε πολεοδόμο για λάδωμα και όταν παραλίγο να ξεστομίσει το όνομά του συλληφθέντος της είπε ο παρουσιαστής ότι δε γίνεται να το πει γιατί είναι προσωπικό δεδομένο!
Για να μην αναφερθώ σε πολιτικούς...

Ανώνυμος είπε...

Καλά ρε Παύλο, ανακάτωσες μας με τους εμετούς εκεί πέρα (αλλά πετυχημένη παρομοίωση). Κοίτα εν τζαι αμφιβάλλω. Φαντάζομαι ότι οι κύριοι στη Βουλή πρέπει να εψηφίσαν τζαι νόμο που να επιτρέπει τούτες οι δηλώσεις ναν απόρρητες. Κανονικά τζείνων παραπάνω που οποιοδήποτε άλλον πολίτη θα έπρεπε να ήταν δημοσιοποιήσιμες. Παρόλα αυτά κάτι εν μου έκατσεν καλά. Δηλαδή δεν γίνεται, να λαλεί ο αρθρογράφος, "μα να τσουβαλιάσουμε όλους τους φοροφυγάδες, τζείνους που το κάμνουν 10 χρόνια με τζείνους που το κάμνουν 2;". Εν είδα τέθκοιαν ευαισθησία με τους Δ.Υ. που άνετα ετσουβαλιαστήκαν ούλλοι.

Τζαι για να ξηγούμαι εγώ δεν υποστηρίζω τη δημοσιοποίηση, υποστηρίζω την ίση αντιμετώπιση. Δηλαδή πως γίνεται να ονομάζεις συμπολίτες μας με τέθκοιάν ευκολία (πχ. χωρίς να σκέφτεσαι ότι δίνοντας έναν όνομα στιγματίζεις τζαι τους ίδιους τζαι τες οικογένειες τους) τζαι όχι πολιτικούς (που είναι ούτως ή αλλιώς δημόσια πρόσωπα?).

Δέσποινα,
το θέμα είναι τα ονόματα να φτάνουν στις αρχές, τζαι οι αρχές να κάμνουν τζείνον που πρέπει. αν ζούσαμε σε κανονικά κράτη τζαι όχι σε ξέφραγα αμπέλια, θα είχαμεν εμπιστοσύνη στες διαδικασίες, τζαι κανένας δεν θα είσιεν ανάγκην να μάθει ονόματα, που είναι όντως προσωπικά δεδομένα να φκαίνουν στην τηλεόραση. αλλά αλί ζούμε σε μπανανίες, τζαι εκαταντήσαμεν αν δεν γινούμαστεν ρόμπα στα ΜΜΕ να μεν κινείται τίποτε. Απλό παράδειγμα στο χωριό μου για να έρτει κοινοτάρχης να κάμει μιαν απλή δουλειά έπρεπε η μάνα μου να απειλά στο τηλέφωνο ότι θα καλέσει το Σίγμα (για κάποιο λόγο εν έναν κανάλι που πιάνει). Αηδίες.

Ερυκίνη