Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2008

Σινεμανία

(εξίχασα το στα πρόχειρα τούτον κάτι μέρες)

Τελικά είμαι παντελώς ανίκανη να προβλέψω ποια ταινία θα μου αρέσει τζαι ποια όι. Τζαι παίζω το τζαι σινεφιλ τρομάρα μου.



Για παράδειγμα τζείνον το Γόμορρα (που πάει σετάκι με το Σόδομα) εκαρτέρουν το πως τζαι πως. Επερίμενα μιαν ταινίαν να με συγκλονίσει. Εντάξει, η ταινία μιλούμεν έσιει πολλύν πράμαν να πει, πολλά ενδιαφέρον το θέμα (για την ιταλική μαφία τζαι το πως εν κομμάτι ούλλης της ζωής των ανθρώπων στην περιοχή που ελέγχει), αλλά ρε παιδί μου επιάσαμεν το ππόιντ (καθαρά κυπριακά) τζαι που την 1.5 ώρα, εν εχρειάζετουν να πάει, πόσον; 2.5 ώρες;;!!! Άμαν σκέφτεσαι συνέχεια "άτε πότε να τελειώσει;" εν λλίο δύσκολο να συγκεντρωθείς στο θέμαν.



Τζαι μετά έρκεται καπάκι τζείνον το I am Legend που το εσνόμπαρα τόσον, που ούτε σε dvd εν θα το έπιαννα να το δω. Έπρεπεν να το δείχνει η τηλεόραση απέναντι που κουτσομπολίστικα τζαι σαπουνόπερες για να κάτσω να το δω. Μα, αδικείς με; άμαν το στόρυ εν κάπως: ένας ιός... που εξαπλώνεται στην Νέα Υόρκη... και εξολοθρεύει όλους τους ανθρώπους και ένας επιστήμονας, που είναι ο μόνος επιζών, πρέπει να επιβιώσει στην πόλη που εν γεμάτη αιμοδιψή ανθρωπόμορφα ζόμπυ (βασικά εν μεταλλαγμένοι άνθρωποι) κλπ κλπ. έννεν λογικόν να σκεφτείς "σιγά να μεν κάτσω να δω έτσι πράμαν"; αν είσαι γεναίκα (τόσο το καλύτερο), 80% έτσι εννά σκεφτείς. Κι όμως κυρία μου. Και όμως. εντάξει, αμερικανιά, με τες εκρήξεις του, τες φωθκιές του, με τα τέρατα του, τα γαίματα, με τα εφφέ του (εν τζαι πολλοαρέσκουν μου τούτα εμέναν), αλλά φίλε έσιει έναν Ουίλ Σμίθ η υπόθεση, θεόν ασυζητητί, έσιει το άξιο (action) του, προβλέψιμον λλίον ως προς την εξέλιξην, αλλά, την αλήθκειαν μου, εν εσηκώστηκα ούτε για να πάω να κατουρήσω.



μήπως τελικά εν είμαι τόσον κουλτούρα όσον ενόμιζα ότι είμαι;

6 σχόλια:

Sike είπε...

για τον ίδιο ακατανόητο λόγο είδα τζι εγώ το I am Legend ως το τέλος και μπορώ να πω ότι παρόλες τες λαφαζανιές με βαμπίρ κτλ, άρεσεν μου το τέλος... Κάπως αντι-αμερικάνικο;

ωραία η φωτό πάνω - πιο ωραίο το μόττο σου όμως χαχαχχαχ

χρόνια καλά!

papoutsosiko είπε...

eshi tenies pou o skinothetis prospathi na metadosi ena esthmima disforias pou na sindeete me tin ploki tou ergou. opos px i camera na ine handheld tziai na souzi polla, paraksenes gonies lipsis i i metavasi pou skini se skini na ginete polla apotoma.episis de tha xrisimopiisi non diegetic sounds diladi efe tziai mousiki gia na proetimasi ton theati gia tin skini pou enna akolouthisi.episis mpori na spasi tin xroniki domi tis plokis. akoma an theli px na perasi tin idea tis adranias aspoume mpori na dixni ena xorafi kataksero gia 2-3 lepta. touta ontos kourazoun tziai apoprosanatolizoun ton theati. touta den tha ta dis stis tenies tou hollywood.tziame oulla ginonte me tethkio tropo-narrating , filming, editing, klp etsi oste o theatis na di mia tenia pou na tzila omala xoris na kourazete.gia afto tziai oi tenies sto hollywood oi parapano diarkoun 1.30 hora .

ρίτσα είπε...

άρεσεν μου τζιαι μένα το iam legend

το gomorra έθελα να το δω.να το αφήσω δηλαδή; να πιάω το βιβλίο καλλίτερα;

παπουτσόσυκε που τούτα που λαλείς φκάλλω το συμπέρασμα ότι το χολλιγουντ καταλάβει τους αθρώπους καλλίττερα;

γιατί οκ, πιάννουμεν και κάποια αλφα νοήματα του σκηνοθέτη,και θέλουμε να νιώσουμε την ταινία αλλά αν εν για να βαρηθώ whats the point.εκτός οκ αν ο σκοπός του είναι να μου δείξει τη βαρεμάρα και το κενό του σύγχρονου αθρώπου στην καταναλωτική κοινωνία μπλα μπλα μπλα, οπόταν έννεν ανάγκη να μου το δείξει, βιώννω το

Ερυκίνη είπε...

καλημέρα κόσμε. Χρόνια πολλά σε όλους!!!

@sike. νομίζω το τέλος ήτανε πολύ αμερικάνικο κατακρίβειαν. Δεν είναι το σύνηθες χολλυγουντιανό happy ending έχεις δίκαιο, αλλά νομίζω εν τζείνον το πράμαν των Αμερικάνων το σώζω τον κόσμο.

@παπουτσόσικο. αρέσκουν μου πολλά οι ταινίες με τα μονοκάμερα κλπ. διούν μιαν πολλά ρεαλιστικήν εικόναν τζαι ζεις το παραπάνω. εν με ενδιαφέρει τόσον το ιλλουστρασιόν του Χόλλυγουντ. Αλλά επειδή είμαι συνηθισμένη στες αμερικάνικες γρήγορες ταινίες, όπως και οι πλείστοι νομίζω, τούτα τα 3 λεπτά χωράφιν ή κάτι πλάνα που ο ήρωας περπατά τζαι περπατά τζαι περπατά, κουράζουν με πολλά. Ίσως ναν θέμαν συνήθειας στην τελική. Είδα καμπόσα βέβαια τζι ακόμα να συνηθίσω, αλλά η πείρα έδειξεν μου ότι άμαν εν κάμεις υπομονήν μπορεί να χάσεις εξαίρετα πράματα.

@ ριτσα. ρε εν θέλω να αποθαρρύνω κανέναν. το βιβλίον εν το εθκιάβασα, αλλά εννά έθελα. η ταινία εμέναν προσωπικά εκούρασεν με. αλήθκεια έσιει μηνύματα τζαι θέματα, αλλά εν θα το ξαναθόρουν. btw επία με έναν φίλον που τον κινηματογραφικόν όμιλον του πανεπιστημίου, που ο άνθρωπος εν κουλτούρα όι πελλάρες τζαι εβαρέθηκεν τζαι τζείνος. Θα πρότεινα να πάεις να το δεις να κρίνεις που μόνη σου. κάθε κινηματογραφική εμπειρία είναι καλή (εκτός που to Legally Blond). μόνον μεν με ξιτιμάσεις μετά.

papoutsosiko είπε...

ritsa en san na mou lalis na akoume mono tziftetelia tou fivou(pou eshi merika pou mou areskoun polla)tziai katholou px thanasi papakonstantinou pou sou arseki tsiolis giati en pio diskolos tziai xriazete parapano akousmata.opos lei tziai i erikini me kapies doulies prepi na diksis ipomoni gia na tis ektimisis. tziai ta thkio exoun tin ora tous. tziai opos tziai stin diamaxi piotiko-emporiko tragoudi tziai sta thkio vriskis apistefta kakes doulies etsi tziai sto dipolo hollywood- mi holliwood simveni to idio.to kallitero prama ine na mpis sto imdb prin dis kamia tenia tziai na thliavasis tis diafores kritikes(oi na dis mono tin vathmologia)

ρίτσα είπε...

άι αγκρί

εγώ θέλω να προτείνεις εσύ καμιά ταινία γιατί βαρκούμαι να έβρω αλλά νιώθω ότι εννά με ξητιμάσεις