Ξέρεις πως είναι να είσαι στην παραλία μπροστά που έναν ειδυλλλιακόν, πανέμορφον τοπίον, με την πανσέληνο να στολίζει τα κύματα της θάλασσας με ένα ασημένιο πέπλο, τζαι τα μμάθκια σου να τρέχουν, όι που τη συγκίνηση, αλλά που τη τσίκναν που φκάλλει το σιεφταλίν μες στη φουκού, με μουσική υπόκρουση το τελευταίο σουξέ του Γιώργου Χρίστου;
(θερμές ευχαριστίες στους συντοπίτες και τις συντοπίτισσες μου που φροντίζουν να μου παρέχουν μιαν ολοκληρωμένην εικόναν της κυπριακής νεολαίας. Παρά το παράδοξον του συνδυασμού πανσέληνος-Πέγκυ Ζήνα, επέρασα πολλά ωραία. Να το ξανακάμουμεν!).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου