Επαναλήψεις

Κάθε καλοτζαίριν στην τηλεόραση πρήζουν μας στες επαναλήψεις. Η επανάληψη, της επανάληψης, την επανάληψη, ω επανάληψις. Οι πιο πολλοί νευριάζουν. Τζι εγώ μαζίν τους. Ειδικά άμαν βάλλουν επανάληψη κάτι αηδίες που σε κάμνουν να σκέφτεσαι, "όι μόνον εν εντραπήκαν που μας το έδειξαν την πρώτη φορά, ξαναδείχνουν το; Με τι μούτρα;".

Αλλά υπάρχουν τζαι κάποιες σειρές που εφκαριστιέσαι τες να τες ξαναθορείς. Τουλάχιστον εγώ φκαριστιούμαι τες. Ειδικά τες πιο παλιές. Πέρνουν σε πίσω στο παρελθόν, ρε παιδί μου. Εν σαν το reunion.

Μιαν που τούτες τες σειρές επέτυχα την προχτές στην ΝΕΤ τζαι εσοκαρίστηκα. Ένα δικαστήριο τζαι μια γνωστή φάτσα στο ρόλο του δικαστή. Η εικόνα να έσιει τζείνην την ποιότητα χαρακτηριστική της ελληνικής τηλεόρασης του '80κάτι, ρούχα κιτς καρά-κιτς, την Ελένη Φιλίνη, τζαι τρομερές ατάκες. Κάτι μου θυμίζει, κάτι μου θυμίζει εσκέφτηκα τζαι μετά εθθυμήθηκα. Ναι, ναι ρε παιδί μου. Το "Ορκιστείτε Παρακαλώ". Πω πω. Αμυδρές αναμνήσεις που την παιδική μου ηλικία. Που το εξεθάψαν οι άτιμοι; σκέφτουμαι.

Θορώ το επεισόδιον ως το τέλος. Εγέλασα κάμποσον τζαι εσυγκινήθηκα τζαι λλίον. Πόσον επεράσαν τα χρόνια ρε παιδί μου;; Τζαι πόσον κοτζιάκαρη είμαι επιτέλους;;;;

Παέννετε δαμέ να το δείτε τζαι μόνοι σας. Εφιστώ την προσοχή σας στην ενδυματολογική πρόταση της Βίλμας Τσακίρη (τόσο χρυσό, τόση λάμψη, τύπου "έριξα μια ντισκομπάλα πάνω μου και βγήκα" μόνο στη δεκαετία του '80 μπορείς να έβρεις), αλλά τζαι στην τρομερή αργκό του σκυλλάδικου (ειδικά ο συνδυασμός αρχαϊζουσας-αργκό, συνδυασμός που σκοτώνει).

Τζι αναρωθκιούμαι: Πειράζει που καταδιασκεδάζω με τούτα;;


Άτε με το καλό τζαι τη Μαντάμ Σουσού του χρόνου!!!

(παίζεται κάθε μέρα κατά τες 7 νομίζω για όσους γουστάρουν).