Τρίτη 4 Αυγούστου 2009

Notes on a trip (updated)

Στην αρχή προσπάθησα να κρατώ ημερολόγιο τζαι να το κάμω πόστ, αλλά μετά είπα "δε βαριέσαι;", όπως επίσης στην αρχή προσπάθησα να πάω σε μουσεία, αλλά μετά είπα "δε βαριέσαι;". Η Μ. λαλεί ότι εν η χαλαρότητα της πόλης, η νοοτροπία που μας επηρέασε, ίσως τζαι η ανάγκη που είχαμεν τζι οι θκυό μας τούτην την περίοδο για THN απόλυτη ξεκούραση, εγώ λαλώ εν οι αναθυμιάσεις. Τέλοσπάντων, εν έσιει σημασίαν. Εννά σας πω ότι αθθυμούμαι.

Είμαι νομίζω το πιο ακατάλληλο άτομο να μιλήσει για το Άμστερνταμ. Χασίσια εν κάμνω, με π*****νες εν πάω, γκέι εν είμαι, τζαι το βασικόττερον, δεν μου φκαίνει με καμίαν απολύτως φυσικότητα τούτη η χαλαρότητα που σας ελάλουν ότι χαρακτηρίζει τζείνους που επισκέπτονται τούτην την πόλην (μπορεί να φταίει το ότι εν κάμνω χασίσια). Το σίουρον εν, με λλία λόγια, ότι εν ευχαριστήθηκα πλήρως τα πράματα που η πόλη μπορεί να προσφέρει σε έναν επισκέπτη, ούτε εκατάφερα να μπω στη νοοτροπία της. Παρόλα αυτά εκάμαν μου εντύπωσην πολλά πράματα, τα οποία, όπως αντιλαμβάνεστε, θα παραθέσω πάραυτα.

1. Έσιει ρε παιθκιά μιαν θέα τούτη η πόλη, απίστευτη. ένα σκηνικό, φκαλμένον μέσα που τα όνειρα μου. Κάτι δρόμους, τζαι κάτι σπίθκια, κάτι γέφυρες, τζαι τον ποταμόν. Αχ ο ποταμός. Γιατί να μεν έχουμεν τζαι στη Λευκωσία ποταμόν (με νερό δηλαδή). Τζαι πράσινον, τόσον πράσινο. Εν χορταίνεις να θορείς το θέαμαν. (έχω ψύχωσην με το πράσινο, με τα δέντρα, τα γρασίθκια, τα πάρκα, ίσως γιατί στην Κύπρον έχουμεν μιαν μόνιμην ξεραϊλα)




άκου πως το εφαντάστηκα. κάτω που τούτον το δέντρον δεξιά Ερυκίνη και γκόμενος να απολαμβάνουν τη θέα (είμαι ρομαντική κατά βάθος).









2. Μιαν εφτομάδαν στο Άμστερνταμ είδα μόνον 1 άτομο να φορεί μάσκαν, που μπορεί να εν τζείνον το 0.1% του πληθυσμού που έσιει μικροβιοφοβίαν. Οι ολλανδοί προφανώς έννεν άνθρωποι της υπερβολής τζαι του πανικού. Μπράβο τους.

3. Πρώτη μέρα στο Άμστερνταμ έφαα το πιο τέλειο χάμπουρκερ ever σε μιαν πανέμορφη μικρή μπυραρία. έκαμα θκυό μέρες να το χωνέψω, αλλά χαλάλι. επίσης έφαα τόνους πατάτες. Εν ενθουσιάστηκα ιδιαίτερα με το φαίν γενικώς. ήβραμεν όμως το τέλειον μέρος για πρωινόν που είσιεν θεικά μάφιν, τζαι υπέρ-φρέσκα γαλλικά κρουασάν, όι πελλάρες. τζαι φτηνά. Με 4 ευρά έτρωες πρωινό.








Δια του λόγου το αληθές, η Ερυκίνη σας λιάζεται στο ολλανδέζικον καφενούιν.



4. Μουσείο Βαν Γκογκ: Λατρεύω Βαν Γκογκ, είπα σας το; (είμαι εντελώς άσχετη που τέχνη προφανώς, αλλά τυγχάνει να τον ξέρω και να μ' αρέσκει). Εν το μόνο μουσείο που κατάφερα να επισκεφτώ, πριν με πιάσει τζι εμέναν η χαλάρωσις (που κάποια φάση τζαι μετά, απλά απλώναμε στην πλατεία Νταμ, για ώωωωρες). Στο μουσείο, εν τω μεταξύ, να γίνεται της π****νας. Προσπάθα εσύ να φκαριστηθείς τα έργα με 500 άλλους τουρίστες να φακκούν γυρόν, να κουντιούνται μπροστά στα ηλιοτρόπια να σου πω εγώ. Τραγικό. τελικά όντως, τζείνον που χαλά το Άμστερνταμ εν οι τουρίστες.

5. Τα coffeshop τζαι τα καταστήματα έχουν την καλλύτερη μουσική στην πόλη, καλλύτερη που τα κλαμπ. Επία τζαι στα τρία τζαι ξέρω τι λαλώ.

6. Χασις: για το χασίσι έχω να πω ένα μόνο πράμα. Βρωμοζολά. Χριστέ μου τι ετράβησα η γεναίκα. Δεν ξέρω τι προκαλεί στους άλλους, αλλά εμέναν προκαλεί μου αναγούλα. έξι μέρες το στομάσιην μου χάλιν. τζαι τζείνα που λαλούν, ότι απαγορεύεται δημόσια, μόνο στα coffeeshop, μαλακίες...


7. Στο Άμστερνταμ εν πιο πιθανόν να σε τζυλλίσει ποδήλατο παρά αυτοκίνητο. Ξέρω που πείρα. Γιατί είμαι τζαι κυπραία, εν τζαι ξέρω τους κανονισμούς. Τζαι επιτέλους, ποιος προηγείται;; ο πεζός ή το ποδήλατο;;
















8. Gay pride: Το ότι είσιεν gay pride είπα σας το; Τέθκοιον πράμαν δεν εξανάδα. Ήταν πάρα πολλά ωραία. Που το πρωίν στην πόλην εγυρίζαν άνθρωποι με ροζ καπέλα, ροζ γυαλιά, με περίεργα ρούχα, με ποτζίνον το πράμαν με τα φτερά τύπου Σαμπουτζάκη κλπ. Το χρώμα της πόλης ήταν σαφώς το ροζ. Καφετέριες και καταστήματα στολίστηκαν με ροζ μπαλόνια τζαι φιόγκους. Κατά το μεσημέρι εξεκίνησε το πάρτυ. Δεν το επίστευκα ότι εννά είσιεν τόοοοσον πολλύν κόσμον. δεν εφαίνετουν το νερόν του ποταμού. άντρες, γεναίτζιες, γκέι, στρέιτ, ούλλοι τέλοσπάντων, εμπαίναν σε βάρκες στον ποταμό, με μουσικές τζαι μπύρες τζαι κρασιά, (ούλλοι πίττα, καρα-πίττα βέβαια) εχορεύκαν, εκάμναν χάζια. ήταν υπέροχα.


γενικώς, άρεσεν μου πάρα πολλά το γεγονός ότι ζευγαράκια γυρνούσαν στην πόλη αγκαλιά, κρατούσαν χεράκια κλπ. Στην Κύπρον, εννά ήταν δακτυλοδεικτούμενοι, εννά τους εφκάλλαν πας τη μούττη του καμπαναρκού που λαλούμεν. Επίαμεν τζαι σε ένα γκέυ καφέ, κατα λάθος, (ήταν σε μιαν που τζείνες τες βόλτες, σε τζείνην τη φάση που φκάλλουν τα πόθκια σου νερόν, τζαι λαλείς ας κάτσω να ξαποστάσω). Αρέσεν μου πολλά. Εντάξει, λλίον ασυνήθιστον θέαμαν για κάποιον που εν έζησεν εκτός Κύπρου, αλλά ωραίο. Επίσης, η μουσική του καφέ τέλεια ασυζητητί. Οι γκέυ ξέρουν να διασκεδάζουν φίλε μου (τζαι εκτιμούν την ντίσκο όσο κι εγώ).


9. Κόκκινα φανάρια: Η περιοχή των κόκκινων φαναριών εν ο δεύτερος λόγος που πάει κάποιος στο Άμστερνταμ, κάποιος άντρας δηλαδή. Ένα δρομάκι με γυναίκες σε βιτρίνες. Περνάς τζαι θκιαλέεις όποιαν σου αρέσκει. Όπως άμαν πάεις στα καταστήματα για σακάκι ένα πράμα. Εγώ ήβρα το αποκρουστικό, αλλά εντάξει, αν ήταν στα πεζοδρόμια τζαι εμαζεύκαν τους τα αυτοκίνητα εννά ήταν καλλύττερα;;; Στο τέρμα που δρόμου με τις βιτρίνες ένα στένσιλ γράφει Slave-Trade. Εν ξέρω ποιος το γράψε, αλλά φίλε/η μπράβο σου.



10. Dam Square: άφηκα το καλλύττερον για το τέλος. το κέντρον ουσιαστικά της πόλης. με έναν οβελίσκον που τη μια μερκά, που ακόμα εν εκατάλαβα τη σημασία του κ***ιού ως μνημείον, αλλά εν έσιει σημασίαν. Στα σκαλιά του οβελίσκου περάσαμε τις πιο πολλές ώρες μας, όπως τζαι πολλοί άλλοι τουρίστες, που κάθοταν παρέες παρέες, έβγαζαν φωτογραφίες, έτρωγαν, ξάπλωναν, γελούσαν, έπαιζαν χαρτιά ή απλά μαστούρωναν κοιτώντας στο κενό. Στη λιθόστρωτη πλατεία τις πλείστες ώρες της ημέρας, καλλιτέχνες του δρόμου έδιναν παραστάσεις, από breakdance σε beatbox και ακροβατικά ή απλά μια κιθάρα στην άκρη του δρόμου να παίζει παλιές αμερικάνικες μελωδίες.

Τα σκαλιά της Νταμ. Κάπου τζιαμέ παραγέρνω τζι εγώ.

Τζαι μετά ήρταμεν Κύπρον, έδωκεν μου το βραστόν αερούδιν με το που εκατέβηκα που το αεροπλάνο, εθθυμήθηκα τι εστί Κύπρος με τον κόσμον να βουττά πάνω στον ιμάντα να πιάει τες βαλίτσες του, εκολλίτσιασα που την υγρασίαν, τζαι που σήμερα πάλε πίσω στα ίδια, της ζωής μου ροκανίδια.


(δυστυχώς δεν έχω φωτογραφίες γιατί δεν έχω ψηφιακή κάμερα. Η Μ., ο επίσημος χορηγός φωτογραφιών του βλογ ετούτου, θα προσπαθήσει να κάμει μια δωρεά σύντομα ελπίζω).
- ήταν γλήορη τελικά!!! ευχαριστώ κοπελιά!

6 σχόλια:

ΒΟΥΚΩΛΟΣ είπε...

welcome back erykini paidi mou!
telia fenete na ta perases
ante sou euxomai suntoma spoudes eis tas eurwpas
an skeftesai amerikin aisto nz :P
i dimitra edilwsen eu8arsws oti to monon pou tis aresen poy tsiame itan ta mouseia tzai oi pisses. oi pleistoi de amerikanoi exoun enan ufaki polu skliros gia na pe8anw. en xerw pou tes dikes sou empeiries pws sou efanin i amerika, alla omologw oti ekplagin apo tin apogoiteusin tis dim. (??)
telospantwn, ate men se piannei poukatw eshei to sumpan potte en iksereis pou ena se fkalei!!kane kai kanena makrovouti se kamia 8alassa tis pafou na sou perasei kai to zilikourti.
pantws exei organwseis polles pou maxounte na kleisoun ta kokkina fanaria st amsterdam. alla oi parapanw thewroun oti en ena pou ta 'axio8eata' tis xwras, mazi me ta alla pou eshei na prosferei e tzai ti8etai k thema tourismou...ta live sex shows en ta epetuxes? :P oxi e? :P

Ερυκίνη είπε...

καλημέρα βρε. Να κανονίσουμε κανένα καφέ να τα πούμε που κοντά νομίζω!!! τζι εγώ μου εύχομαι σπουδές στας ευρώπας, μακάρι να κάτσει. το άμστερνταμ πολύ ωραίο. με τίποτε εν έθελα να στραφώ. για τα live shows είχα ανοικτή πρόσκληση, αλλά εν επία, είμαι τζαι λλίο σεμνούλα, εν εφαντάστηκα ότι ήταν να το αντέξω!!
Πιστεύκω ότι εν θα κλείσουν γιατί είναι ένα από τα αξιοθέατα, όπως το λες. Όπως είπε και η Μ., οι Ολλανδοί εν πανέξυπνοι άνθρωποι, αφήσαν τόσες πολλές ελευθερίες κάμνοντας έτσι την πόλην ελκυστικήν στους τουρίστες, τζαι παράλληλα εκαταφέραν, τζαι μπράβο τους, να κρατήσουν την κατάσταση σε ελεγχόμενο επίπεδο, εννοώ δεν γίνεται της π*****νας.
Στεναχωρέθηκα τώρα που λαλείς για τη δήμητρα. εντάξει, η Αμερική είναι Αμερική, τζαι καμιά σχέση με ευρώπη. Εν έσιεις την αίσθησην του παρελθόντος τζαι της ιστορίας όπως σε μια πόλη ευρωπαική τζαι οι άνθρωποι εν οι αμερικάνοι που θορείς στες ταινίες. άσε θα γράψω ένα ποστ νομίζω. θα τα πούμε κι από κοντά!!!

Moonlight είπε...

Exartatai j POU stin ameriki paeis, je me ti myalo paeis.. polla lathos na exeis prokatalipseis..
Ένιγουεϊ, polla wraio to A'dam, polla wraioi oi rythmoi tous, polla wraio to topio, polla wraia oulla, akoma kai ta mouseia (egw epia off season j mallon ekama kalliteri douleia), j thelw na xanapaw!

PS. Otan ekama ena free guided tour, o xenagos mas eipe mas na prosexoume dioti proigountai ta podilata. Who knows, though?

Kato Ydata είπε...

'mazing rikinoulla :) ;0

Ερυκίνη είπε...

moonlight
έσιεις απόλυτο δίκαιο για την Αμερική. ίσως ακούστηκα λάθος, αλλά σε ένα σχόλιο δεν μπορώ να αναπτύξω όσα θα ήθελα, θα τα ξαναπούμε στο επόμενο ποστ. θα αναμένω και τις δικές σου εμπειρίες σ αυτό. Είδες ποιον ήταν το πρόβλημαν; εν επία free tour, εν γιαυτόν που εν εμεινεν ποδηλάτης που εν μου έπαιξεν καμπανελλίν!!!!

ΠΛΑΝΗΤΑΣ είπε...

το ποδήλατο προηγείται ;)